Tου Πασχου Μανδραβελη
Ενας από τους πρώτους καημούς που εξεφράσθησαν μόλις ανακοινώθηκε το «σχέδιο Καλλικράτης» για τη συνένωση των δήμων και την αποκέντρωση του δαιδαλώδους, όσο και σπάταλου, κράτους ήταν η μελλοντική τύχη των βουλευτών. Ο καημός -και η αντίρρηση- λέει ότι με το νέο σύστημα στο οποίο χιλιάδες θα εκλέγουν τον νέο περιφερειάρχη, ο ρόλος των βουλευτών στο ισοζύγιο της τοπικής εξουσίας συρρικνώνεται.
Η πρώτη και η πλέον λογική απάντηση σ’ αυτή την ένσταση είναι «σκασίλα μας!». Αν είναι να αλλάξουν οι δομές του κράτους, αν είναι να αποκτήσουμε πιο ευέλικτη, πιο δημοκρατική και λιγότερο σπάταλη διοίκηση, ας κάνουν την καρδιά τους πέτρα οι βουλευτές. Αυτό που δεν κατανοούν είναι ότι με το νέο σχέδιο μπορεί να αναβαθμιστεί ο ρόλος τους. Μπορεί να κάνουν αυτό που το Σύνταγμα επιτάσσει, «οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Εθνος», αντί να μας ζαλίζουν με την Ανω Κωλοπετινίτσα, η παραγωγή γεώμηλων της οποίας υπέστη ζημιές.
Παρένθεση: Είναι κωμικό και υποβαθμίζει τον ρόλο του Κοινοβουλίου ο σωρός των ερωτήσεων ειδικά από τους βουλευτές της επαρχίας. Αντί να βουλεύονται για το έθνος, αντί να εξετάζουν ενδελεχώς τα νομοσχέδια που αφορούν τη χώρα, λειτουργούν ως τοπικοί λομπίστες: καταθέτουν σωρηδόν ερωτήσεις, για τις καταστροφές σπαρτών, τις πλημμύρες χωραφιών και τους βρεφονηπιακούς σταθμούς της τάδε κωμόπολης.
Το πρόβλημα είναι ότι μετά την κατάθεση του σχεδίου «Καλλικράτης», για το μόνο που ανησύχησαν κάποιοι υπουργοί είναι το τι θα γίνει με τον περιφερειάρχη Αττικής, ο οποίος θα νομιμοποιείται από 4 εκατομμύρια ψηφοφόρους. Πρόταση δεν είχαν, απλώς ανησύχησαν για τα ψηφαλάκια. Να μην τους αδικήσουμε: βεβαίως και υπάρχει πρόβλημα με τη διογκωμένη πρωτεύουσα, αλλά πάλι δεν μπορεί να υπάρχει περιφέρεια Κυψέλης και περιφέρεια Χαλανδρίου. Ο περιφερειάρχης Αττικής σίγουρα θα εκλέγεται με περισσότερες ψήφους από την κ. Αννα Διαμαντοπούλου ή τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, αλλά και ο Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ (από την Καλιφόρνια των 30 εκατομμυρίων) εκλέγεται με περισσότερους ψήφους από τον γερουσιαστή της Γιούτα, που έχει πληθυσμό μόλις 500.000 κατοίκους.
Το ανησυχητικό είναι ότι όλο το πολιτικό σύστημα το πρώτο που κοίταξε είναι οι δομές εξουσίας και όχι το καλό της χώρας. Βγήκε, για παράδειγμα, ο κ. Πάνος Μπεγλίτης χθες στον 9,84 και τον μόνο καημό που είχε ήταν ότι «δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να αποδεχτούμε υπερσυγκέντρωση εξουσιών στο επίπεδο των περιφερειαρχών, πολύ περισσότερο όταν θα προικοδοτηθούν και με αρμοδιότητες σημαντικές, αλλά και με σημαντικούς πόρους».
Αποδείχθηκε ότι πρόβλημα των πολιτικών μας είναι ο κεντρικός έλεγχος της εξουσίας, τα ψηφαλάκια τους και η εξουσία τους. Θέλουν απλώς να αναπαραγάγουν το παλιό μοντέλο με μερεμέτια. Λογικό, διότι έτσι συνήθισαν. Μόνο που αυτό που συνήθισαν έχει βουλιάξει τη χώρα. Οι διοικητικές δομές αναπαράγουν απλώς τη διαφθορά και την πολιτική μετριότητα. Το σχέδιο «Καλλικράτης» είναι μια ευκαιρία για να αναδιαταχθεί η πολιτική σκακιέρα. Να δοθεί στους πολίτες η ευκαιρία να αποφασίζουν για τα του οίκου τους. Κι ας θρηνούν οι μεσάζοντες των τοπικών κοινωνιών, δηλαδή οι βουλευτές και οι υπουργοί. ΕΕτσι κι αλλιώς είναι κοινή η πεποίθηση ότι σε Μαυρογυαλούρους έχουν εξελιχθεί...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_30_12/01/2010_386377
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου