Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Χοακίν Αλμούνια: «Η Ελλάδα βαδίζει προς πτώχευση »

Oταν ο κ. Χοακίν Αλμούνια έφτασε τον Απρίλιο του 2004 στις Βρυξέλλες οι «ελληνικές στατιστικές» δεν είχαν ακόμη γίνει σημείο αναφοράς στη διεθνή οικονομική βιβλιογραφία. Στις τότε πρώτες κατ΄ ιδίαν συζητήσεις του άφηνε κάποια υπονοούμενα σε βάρος του προκατόχου του και άσπονδου φίλου του κ. Πέδρο Σόλμπες, καταλογίζοντάς του υπερβολική ανεκτικότητα έναντι των δημοσιονομικών μαγειρεμάτων των στοιχείων των μεγάλων κυρίως χωρών, όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία.

Οταν λοιπόν λίγους μήνες αργότερα εμφανίστηκε ο έλληνας υπουργός Οικονομίας κ. Γιώργος Αλογοσκούφης , ο οποίος τον ενημέρωσε ότι είναι έτοιμος να ομολογήσει ότι η Ελλάδα έδινε χαλκευμένα στοιχεία στις Βρυξέλλες, ο κ. Αλμούνια μάλλον χάρηκε, αφού του προσέφερε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τη δημιουργία ενός παραδείγματος προς αποφυγήν για τα άλλα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ.

Ετσι λοιπόν οι «ελληνικές στατιστικές» άρχισαν σιγά σιγά να γίνονται διάσημες και ο κ. Χοακίν Αλμούνια συνέταξε μια έκθεση για το πώς κατάφερε η Ελλάδα και εισήλθε σαν «λαθρεπιβάτης» στο ευρώ, της οποίας το βασικό συμπέρασμα ήταν το εξής: Η ΕΕ δεν έχει ούτε τη δικαιοδοσία ούτε το αναγκαίο προσωπικό για να ελέγχει αποτελεσματικά τη δημοσιονομική κατάσταση των χωρώνμελών της και έως ότου αυτό αλλάξει η Επιτροπή δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να αποδέχεται ό,τι της λένε οι στατιστικές υπηρεσίες των κρατών-μελών.

Το αίτημα Αλμούνια περί αύξησης των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής κάθε άλλο παρά ενθουσίασε τους υπουργούς Οικονομίας των χωρών του ευρώ. Η πρότασή του απερρίφθη μετά πολλών επαίνων και ο ίδιος άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι την ελληνική ρήση «τα εν οίκω μη εν δήμω» μπορεί πλέον να την αμφισβητούν οι ίδιοι οι Ελληνες, οι άλλοι όμως την φυλάσσουν ως κόρην οφθαλμού. Κατόπιν αυτού εγκατέλειψε τις μεγάλες ιδέες περί δημιουργίας ενός μηχανισμού ευρωεπιθεωρητών και έκανε αυτό που σχεδόν οι πάντες του ζητούσαν: να τυλίξει την Ελλάδα σε μια κόλλα χαρτί και να κάνει τον βίο τού όποιου υπουργού της αβίωτο. Οπερ και εγένετο. Του ζητούσε ο κ. Γ. Αλογοσκούφης να εγκρίνει τις τιτλοποιήσεις του δημόσιου χρέους και ο κ. Χ. Αλμούνια τις απέρριπτε άνευ συζητήσεως. Του εμφάνιζε στοιχεία βάσει των οποίων το ελληνικό ΑΕΠ παρουσιαζόταν αυξημένο κατά 25% και του απαντούσε αρνητικά μέσω επιστολών που μετά βίας ακολουθούσαν τους κανόνες της στοιχειώδους ευγένειας.

Οταν καρατομήθηκε ο κ. Αλογοσκούφης και έφθασε στις Βρυξέλλες ο Γιάννης Παπαθανασίου, ο κ. Αλμούνια του εξέθεσε ωμά την ανησυχία του για την Ελλάδα. Την περασμένη άνοιξη άρχισε να διαφαίνεται ότι η Ελλάδα και η Ιρλανδία θα αντιμετωπίσουν το 2010 πρόβλημα εξυπηρέτησης των δανειακών αναγκών τους και επετεύχθη στο Εurogroup μυστική συμφωνία στήριξής τους με αντάλλαγμα την υιοθέτηση από την πλευρά τους μέτρων τύπου Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (βλ. «Το Βήμα» της 4ης Απριλίου 2009). Η Ιρλανδία αποφάσισε αμέσως αύξηση του ΦΠΑ και μείωση των μισθών στον δημόσιο τομέα κατά 7%, η δε Ελλάδα επιφυλάχθηκε. Οταν έφθασε ο Ιούνιος και ο κ. Αλμούνια αντελήφθη ότι ο κ. Παπαθανασίου δεν είχε λάβει κανένα μέτρο, ανακοίνωσε ενώπιον των άλλων υπουργών τής ΕΕ ότι η Ελλάδα βαδίζει προς την πτώχευση και ότι «το έλλειμμά της θα υπερβεί στο τέλος του έτους το 10% του ΑΕΠ». Εστειλε δε και μια επιστολή στην Αθήνα, την οποία δεν δημοσιοποίησε. Αντί της απαντήσεως που ανέμενε, ο κ. Αλμούνια έλαβε το φθινόπωρο μια επιστολή από τον κ. Παπαθανασίου στην οποία λακωνικά του ανακοίνωνε ότι λόγω των εκλογών στην Ελλάδα δεν θα παραστεί στο Συμβούλιο.

Λίγο μετά τις εκλογές εμφανίστηκε στο Συμβούλιο ο νέος έλληνας υπουργός, ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου , ο οποίος ανακοίνωσε ότι το ελληνικό έλλειμμα θα είναι το 2009 πάνω από το 12% του ΑΕΠ. Ο κ. Αλμούνια, έπειτα από σχετικό αίτημα του Συμβουλίου, συνέταξε και πάλι έκθεση για το ελληνικό ζήτημα. Αυτή τη φορά όμως δεν μάσησε τα λόγια του και επί της ουσίας ανακοίνωσε ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι θέμα αξιοπιστίας της Στατιστικής Υπηρεσίας της, αλλά πρόβλημα ενός σαθρού πολιτικού συστήματος που εκουσίως και εν γνώσει του παραπλανεί παγίως την ΕΕ.

Στον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, που τον είχε ήδη γνωρίσει εν όσω ήταν ευρωβουλευτής και τον είχε συμπαθήσει, δεν είπε πολλά. Ομως λίγο μετά εκμυστηρεύτηκε σε έλληνα φίλο του ότι «καλός είναι ο νέος υπουργός, αλλά μου άφησε την εντύπωση ότι νομίζει πως θα πάει μια ευχάριστη εκδρομή. Μάλλον δεν ξέρει τι τον περιμένει».

Αυτά ήταν ίσως τα τελευταία λόγια του κ. Αλμούνια για την Ελλάδα, αφού πλέον δεν είναι αρμόδιος για τα οικονομικά ζητήματα επίτροπος και δεν θα ασχοληθεί εκ νέου με τις ελληνικές στατιστικές. Ελπίζει ωστόσο να μην τον ξεχάσουν οι ταξιτζήδες της Κεφαλλονιάς, οι οποίοι όπως διαπίστωσε πέρυσι που την επισκέφθηκε ινκόγκνιτο, τον αναγνώρισαν αμέσως και τον χαιρέτισαν, χωρίς ωστόσο να του ανοίξουν και την καρδιά τους.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=317450&ct=32&dt=28/02/2010

Το πετρέλαιο και η εθνική κυριαρχία


Οι έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες ζώνες Ελλάδας και Κύπρου και η πολιτική των γειτονικών χωρών

Του δρος Κωνσταντινου A. Nικολαου*

Οι έρευνες πετρελαίου, ιδίως στις θαλάσσιες περιοχές, συνδέονται άμεσα με την άσκηση ή όχι κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών στις περιοχές αυτές.

Από τη δεκαετία του 1970 η Ελλάδα παρουσιάζεται να αδυνατεί να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε αρκετές θαλάσσιες ζώνες της, οι οποίες σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας ανήκουν σε αυτήν.

Από την άλλη γειτονικές της χώρες, όπως η Τουρκία, η Αλβανία και η Λιβύη χρησιμοποίησαν, άμεσα ή έμμεσα, τις έρευνες πετρελαίου για να αμφισβητήσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

Η Κύπρος προσπαθεί να ασκήσει τα κυριαρχικά δικαιώματά της στις νότιες θαλάσσιες περιοχές, παρά την άσκηση πιέσεων από την Τουρκία, η οποία κατέχει με τον στρατό της το βόρειο μέρος του νησιού, απαγορεύοντας διά της βίας την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, στο κατεχόμενο τμήμα. Ολα αυτά αποδεικνύονται με σειρά χαρτών, αρκετοί από τους οποίους παρουσιάζονται για πρώτη φορά.

Ας δούμε τις περιπτώσεις Ελλάδας και Κύπρου.

ΕΛΛΑΔΑ

Είναι γνωστό ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, μετά τον Ιούλιο του 1974, αναγνωρίζουν ότι το μόνο πρόβλημα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας στο Αιγαίο είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας [χωρίς όμως να διευκρινίζεται αν πρόκειται για τη σημερινή εκδοχή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ)]. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει δικαίωμα υφαλοκρηπίδας (ή ΑΟΖ) στα νησιά του Αιγαίου και ζητεί τον διαχωρισμό της θάλασσας του Αιγαίου στη μέση γραμμή, μεταξύ των ηπειρωτικών ακτών των δύο χωρών. Αυτό θα έχει σαν συνέπεια τον κίνδυνο «απομόνωσης» των ελληνικών νησιών του Αιγαίου που θα βρεθούν στη συνέχεια εντός τουρκικής ΑΟΖ. Ας δούμε σε χάρτες πώς εξελίχτηκαν τα πράγματα.

ΧΑΡΤΗΣ 1
Παραχωρήσεις της Ελλάδας σε διεθνείς εταιρείες πριν από τον Ιούλιο 1974

Στον χάρτη φαίνονται οι παραχωρήσεις που είχαν δοθεί στο Αιγαίο πριν από τον Ιούλιο του 1974, με διεθνείς συμβάσεις, σε διεθνείς εταιρείες πετρελαίου, μερικές από τις οποίες είναι πανίσχυρες, όπως CONOCO, TEXACO, Chevron κ. λπ. Είναι γνωστό ότι οι εταιρείες αυτές είχαν και έχουν δυνατότητες πολιτικών παρεμβάσεων για διασφάλιση των συμφερόντων τους. Τα σκιασμένα τμήματα δείχνουν τις παραχωρήσεις σε ξένες εταιρείες και οι μαύρες ευθείες τα σεισμικά προφίλ που είχαν γίνει για τις έρευνες πετρελαίου από την Ελλάδα.

Τον Ιούλιο του 1974 υπήρχαν επτά συμβάσεις σε ισχύ, ενώ άλλες πέντε βρίσκονταν σε στάδιο κύρωσης. Με κόκκινη γραμμή αποτυπώνονται τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ της Τουρκίας και των ελληνικών νησιών και με μοβ γραμμή αποτυπώνεται η μέση θαλάσσια γραμμή, μεταξύ των κυρίως ακτών των δύο χωρών, όπως την εννοεί η Τουρκία σε διάφορες μελέτες και χάρτες που εξέδωσε κατά καιρούς, αμφισβητώντας την υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ των νησιών του Αιγαίου και την κυριαρχία της Ελλάδας σε αυτήν.

Σημειώνουμε ότι το 1971 έγινε η γεώτρηση Ανατολική Θάσος # 1, 13 μίλια από την ακτή και αμέσως μετά η γεώτρηση Λήμνος #1, 12 περίπου μίλια από τις ακτές της Λήμνου, χωρίς να αμφισβητηθούν από την Τουρκία. Το 1972 έγινε η ανακάλυψη του κοιτάσματος φυσικού αερίου, Νότια Καβάλα, στη θαλάσσια περιοχή Θάσου - Καβάλας και αμέσως μετά, το 1974, ανακαλύφθηκε στην ίδια θαλάσσια περιοχή το κοίτασμα πετρελαίου του Πρίνου. Είναι σαφές ότι πριν από τον Ιούλιο του 1974 η Ελλάδα ασκούσε τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε όλο το Αιγαίο, μέσω συμβάσεων για έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων.

Η Τουρκία, για να αμφισβητήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, τον Νοέμβριο του 1973 και το 1974, «εκχώρησε» περιοχές του Αιγαίου στην κρατική της εταιρεία πετρελαίου, TPAO, εκδίδοντας τον αντίστοιχο χάρτη (Χάρτης 2).

ΧΑΡΤΗΣ 2
Παραχωρήσεις Τουρκίας στην TPAO (1973- 74) (γραμμοσκιασμένες οι παραχωρήσεις στην TPAO)

Βλέπουμε ότι η Τουρκία χρησιμοποιώντας τις παραχωρήσεις για έρευνες πετρελαίου και την κρατική της πετρελαϊκή εταιρεία, αμφισβήτησε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

Το 1974 η Τουρκία εξέδωσε τη NOTAM 714 για τον έλεγχο του ανατολικού εναέριου χώρου του Αιγαίου, ο οποίος περίπου συμπίπτει με τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της. Η Ελλάδα αντέδρασε αποφασιστικά και εξέδωσε την ΑΝΤΙ-ΝΟΤΑΜ 1157/74, η οποία στην ουσία εξουδετέρωσε την τουρκική, διότι η Τουρκία αντιλήφθηκε τις ζημίες που προκάλεσε στον τουρισμό της η προηγηθείσα ενέργειά της.

Στην πράξη, όμως, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, η Ελλάδα κάτω από το βάρος των τουρκικών πιέσεων και των αδυναμιών της, «πάγωσε» και στην ουσία κατάργησε τις συμβάσεις για έρευνες πετρελαίου στο Αιγαίο, «παγώνοντας» και την άσκηση κυριαρχίας της σε όλο το μήκος και το πλάτος του Αιγαίου, το οποίο της ανήκει σαν ΑΟΖ για εκμετάλλευση του υπεδάφους του.

Από 1974 και μετά η Τουρκία χρησιμοποίησε τις έρευνες πετρελαίου κατ’ εξακολούθηση, με την έξοδο των ερευνητικών της σκαφών (Σισμίκ, Χόρα, Πίρι Ρέις) για να επιβάλει σαν τελικό αποτέλεσμα την παύση των ερευνών στο Αιγαίο, σε περιοχές πέραν των έξι μιλίων και να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Ελλάδας. Αυτό επιτεύχθηκε έπειτα από διαδοχικές κρίσεις που δημιούργησε η Τουρκία και οι οποίες κατέληξαν στις συμφωνίες της Βέρνης (Κωνσταντίνος Καραμανλής), του Νταβός (Ανδρέας Παπανδρέου), και της Μαδρίτης (Κώστας Σημίτης).

Η Ελλάδα σήμερα παραμένει η μόνη ευρωπαϊκή χώρα χωρίς θαλάσσιες οικονομικές ζώνες, πλην της συμφωνίας των θαλάσσιων συνόρων (στην ουσία ΑΟΖ) με την Ιταλία, που έγινε το 1978 από τον Κ. Καραμανλή. Εκκρεμούν η Τουρκία, η Λιβύη, η Αίγυπτος, η Κύπρος και η Αλβανία.

Η εκ μέρους της Ελλάδας απουσία σταθερής και σθεναρής πολιτικής στα θαλάσσια σύνορα και εμμέσως στις έρευνες πετρελαίου, είχε σαν αποτέλεσμα την αποθράσυνση άλλων γειτόνων με «επιθετικές» πολιτικές, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, όπως έγινε με την Αλβανία και τη Λιβύη.

ΧΑΡΤΗΣ 3
Παραχωρήσεις Αλβανίας 1994

Το 1994 η Αλβανία προχώρησε σε παραχώρηση περιοχών στη θαλάσσια περιοχή βόρεια της Κέρκυρας, στην εταιρεία Hamilton, αγνοώντας το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και τη θέση της Ελλάδας για την υφαλοκρηπίδα - ΑΟΖ των νησιών Οθωνοί, Μαθράκι, Ερείκουσα.

Στον χάρτη 3 παρουσιάζεται ανάγλυφα το πρόβλημα και με ερώτημα οι αλβανικές «καταπατήσεις» του 1994. Η παραχώρηση της Αλβανίας, στο μπλοκ Joni 5, καταπατούσε ξεκάθαρα τη θαλάσσια ζώνη των ελληνικών νησιών. Η Ελλάδα, έπειτα από δημοσιεύματα του Τύπου, αντέδρασε με διαβήματα.

Μόλις πρόσφατα, μετά 15 χρόνια εκκρεμότητας, ανακοινώθηκε ότι οι δύο χώρες είχαν έρθει σε συμφωνία (σύμφωνα με το δίκαιο της Θάλασσας), για τα θαλάσσια σύνορα, το περιεχόμενο της οποίας ακόμα δεν είδε το φως της δημοσιότητας. Δυστυχώς, το Ανώτατο Δικαστήριο της Αλβανίας θεώρησε τη συμφωνία «μειοδοτική» για την Αλβανία και ζήτησε την κατάργησή της. Για ακόμα μια φορά οι έρευνες πετρελαίου χρησιμοποιήθηκαν σαν όπλο άσκησης ή αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.

ΧΑΡΤΗΣ 4 (IΗS Energy)
Παραχωρήσεις Λιβύης για έρευνες πετρελαίου

Το 2005 ξεκίνησαν να διαφαίνονται και οι διαθέσεις της Λιβύης στην άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, με χρησιμοποίηση των ερευνών πετρελαίου. Η Λιβύη εξέδωσε τον δικό της χάρτη παραχωρήσεων για έρευνες υδρογονανθράκων.

Στον χάρτη των λιβυκών Αρχών, σε αριθμημένα τετράγωνα, από τις λιβυκές Αρχές, παρουσιάζονται περιοχές της νότιας Κρήτης, η νήσος Γαύδος και μέρος της θαλάσσιας ζώνης της Ελλάδας, σαν να είναι προς εκχώρηση περιοχές της Λιβύης. Η Ελλάδα φαίνεται ότι αντέδρασε μόλις έλαβε γνώση των χαρτών. Οι Λίβυοι πάντως δεν προχώρησαν σε ανακοινώσεις ή διαγωνισμούς για έρευνες υδρογονανθράκων σε περιοχές που εντάσσονται στην ελληνική ΑΟΖ και βρίσκονται πέραν της μέσης γραμμής.

Ποτέ δεν έγινε γνωστό αν είχαν τέτοιο σκοπό ή ήταν εγγραφή κάποιας μελλοντικής παρακαταθήκης. Η έλλειψη όμως ελληνικής πολιτικής σε θέματα θαλάσσιων συνόρων και ερευνών πετρελαίου, (αλλά και επαγρύπνησης), είχαν σαν αποτέλεσμα, την έμμεση έστω, αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

ΚΥΠΡΟΣ

Η Κύπρος στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας άρχισε να σκέφτεται σοβαρά την εμπλοκή της στις έρευνες υδρογονανθράκων, αρχικά πιεζόμενη έμμεσα για την οριοθέτηση της θαλάσσιας ζώνης με την Αίγυπτο. Η Αίγυπτος είχε ξεκινήσει μεγάλη προσπάθεια ανακάλυψης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη θαλάσσιά της περιοχή με μεγάλες επιτυχίες που παρουσιάζονται στον Χάρτη 5. Τα κοιτάσματα που ανακαλύφθηκαν τελευταία ξεπερνούν τα 80 τρισ. κυβικά πόδια.

ΧΑΡΤΗΣ 5
Ανακαλύψεις υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή της Αιγύπτου

Οι έρευνες έγιναν και γίνονται μέσω παραχωρήσεων σε διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες. Η Shell είχε εξασφαλίσει παραχώρηση 42.000 τ. χλμ. στα βαθιά νερά, κοντά στη μέση γραμμή με την Κύπρο, με επιτυχή έκβαση των ερευνών. Την ίδια εποχή, αξιολογήσεις σεισμικών ερευνών που έγιναν στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου, έδωσαν σημαντικά και θετικά στοιχεία για το πετρελαιοδυναμικό της περιοχής νότια του νησιού. Ακολούθησαν οι σημαντικές ανακαλύψεις κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του Ισραήλ, με τα κοιτάσματα Mari, Dalit και κυρίως του γιγαντιαίου κοιτάσματος Tamar, 90 χλμ. ανοιχτά της Χάιφας. Οι ανακαλύψεις παρουσιάζονται στον επόμενο χάρτη 6 (Θ. Μάζης και συν-2009).

ΧΑΡΤΗΣ 6
Ανακαλύψεις υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή του Ισραήλ

Τα παραπάνω ευρήματα και εξελίξεις προσέδωσαν πετρελαϊκή αξία στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κύπρου. Η τότε κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη έπειτα από διαπραγματεύσεις, οριοθέτησε τη Θαλάσσια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου με την Αίγυπτο, στη μέση γραμμή, δημιουργώντας θετικά τετελεσμένα για την περιοχή. Ακολούθησε ο Λίβανος και η κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου προχώρησε στη διαδικασία του πρώτου γύρου παραχωρήσεων, όπως προβλέπει η Ευρωπαϊκή Οδηγία και οι νόμοι της Κύπρου. Οι κινήσεις αυτές ήταν εκδήλωση αποφασιστικότητας για την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στη δική της νότια ΑΟΖ, αλλά και τόνωσης της κρατικής υπόστασής της.

ΧΑΡΤΗΣ 7
Παραχωρήσεις Ε-Π υδρογονανθράκων Κύπρου και Τουρκίας 2006- 2007 (επεξεργασία χαρτών IΗS Energy)

Η Τουρκία όμως δεν έμεινε απαθής. Χρησιμοποιώντας τη γνωστή της τακτική, εξέδωσε άδειες ερευνών στην τουρκική κρατική εταιρεία TPAO, δυτικά της Κύπρου και με μερική επικάλυψη κάποιων μπλοκ της Κυπριακής Δημοκρατίας στις ΒΔ περιοχές. Η δημοσίευση των χαρτών φαίνεται ότι δημιούργησε προβλήματα στην εκδήλωση ενδιαφέροντος από ξένες εταιρείες που θα ήθελαν να συμμετάσχουν στον γύρο παραχωρήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στον χάρτη αυτόν είναι σαφής η αλληλοεπικάλυψη των παραχωρήσεων της Τουρκίας και της Κύπρου στο ΒΔ μέρος των παραχωρήσεων.

Εκτός από τα προβλήματα που προκάλεσε στην Κυπριακή Δημοκρατία, ο χάρτης της Τουρκίας, ταυτόχρονα προκαλεί και σοβαρές επιπλοκές στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Αγνοώντας επιδεικτικά την Ελλάδα, η Τουρκία εξαφανίζει την υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ του Καστελόριζου και παρεμβαίνει στην ελληνική ΑΟΖ. Αγνωστες παραμένουν οι τυχόν αντιδράσεις της Ελλάδας.

ΧΑΡΤΗΣ 8
Παραχωρήσεις Κύπρου - Τουρκίας 2009 (επεξεργασία χαρτών IΗS Energy)

Η κατάσταση επιδεινώθηκε το 2009 με την πρόθεση της κυπριακής κυβέρνησης να προχωρήσει σε δεύτερο γύρο παραχωρήσεων, αγνοώντας τις τουρκικές αντιδράσεις. Οι προθέσεις της κυπριακής κυβέρνησης είχαν σαν αποτέλεσμα την άμεση αντίδραση της Τουρκίας με έκδοση νέων αδειών με αντίστοιχους χάρτες, στην κρατική εταιρεία πετρελαίου TPAO (χάρτης 8). Οι μονομερείς κινήσεις της Τουρκίας, ο νέος χάρτης παραχωρήσεων, σε συνδυασμό με τους παλαιότερους προκαλεί περαιτέρω προβλήματα στην Ελλάδα, η οποία δεν φαίνεται να έχει αντιδράσει.

Οι θαλάσσιες οικονομικές ζώνες Κύπρου και Ελλάδας, θα ήταν ενωμένες αν εφαρμοζόταν το διεθνές δίκαιο. Με τις τουρκικές παραχωρήσεις διχοτομούνται και αποκόπτονται. Στον χάρτη δημοσιεύονται όλοι οι χάρτες παραχωρήσεων και οι αλληλοεπικαλύψεις που καταδεικνύουν ανάγλυφα το πρόβλημα.

Οπως φαίνεται στους χάρτες οι αλληλοεπικαλύψεις είναι πολλές. Αλληλοεπικαλύψεις παρουσιάζονται στις κυπριακές παραχωρήσεις - μπλοκ-. Αλληλοεπικαλύψεις φαίνονται όμως και μεταξύ των τουρκικών «αδειών - παραχωρήσεων», με διαφορά δύο χρόνων, οι οποίες δείχνουν το αλαζονικό imperium της γείτονος, που αποφασίζει και πράττει κατά το δοκούν, αλλάζοντας τους χάρτες παραχωρήσεών της, σύμφωνα με τις εκάστοτε επιδιώξεις της.

ΧΑΡΤΗΣ 9
Ιδεατές αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες κρατών Αν. Μεσογείου (σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας)

Το πώς όμως θα ήταν οι θαλάσσιες οικονομικές ζώνες της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και των χωρών της, αν εφαρμοζόταν το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και οι χώρες της περιοχής έδειχναν αλληλοσεβασμό, αυτό φαίνεται στον χάρτη 9 που επιμελήθηκαν οι Θ. Μάζης και Γ. Σγουρός και παρουσίασαν πρόσφατα σε συνέδριο στην Αθήνα. Στον χάρτη φαίνεται ότι η Ελλάδα θα είχε κυριαρχία στην περιοχή και η ΑΟΖ της θα συνδεόταν με την κυπριακή ΑΟΖ. Η Αίγυπτος δεν έχει θαλάσσια οικονομικά σύνορα με την Τουρκία, ενώ σήμερα η Τουρκία φέρεται να διαπραγματεύεται οριοθέτηση τους!!

Αν δε, συγκρίνουμε τους χάρτες 8 και 9, τότε αναδεικνύεται η επιθετική πολιτική της Τουρκίας και η χρησιμοποίηση των ερευνών πετρελαίου και της κρατικής εταιρείας της, ΤΡΑΟ, στην άσκηση της επεκτατικής πολιτικής της. Από την άλλη φαίνεται η απουσία πολιτικής από την Ελλάδα και η παθητική της στάση, η οποία οδηγεί στη συρρίκνωση των δικαιωμάτων της.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Οι έρευνες πετρελαίου συνδέονται με την άσκηση εθνικής κυριαρχίας κυρίως σε μη οριοθετημένες ή αμφισβητούμενες θαλάσσιες περιοχές.

Οι έρευνες πετρελαίου μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε άσκηση πολιτικής κατοχύρωσης ή αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η απουσία πολιτικής στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων μπορεί να οδηγήσει σε αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η Τουρκία αποτελεί το τέλειο παράδειγμα χρήσης των ερευνών πετρελαίου και της κρατικής εταιρείας πετρελαίου, για άσκηση πολιτικής ενίσχυσης, κατοχύρωσης της δικής της κυριαρχίας ή αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων χωρών. Αυτό έγινε και γίνεται κατά κόρον σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.

Η Ελλάδα αποτελεί αρνητικό παράδειγμα όπου η έλλειψη πολιτικής στα θέματα έρευνας πετρελαίου οδήγησε σε αδυναμία άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων και σε αμφισβητήσεις της ΑΟΖ, αλλά και των θαλασσίων συνόρων της.

Η Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιεί τις έρευνες πετρελαίου για να τονίσει την υπόστασή της και τα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Η χρησιμοποίηση της έννοιας της ΑΟΖ, θα ευνοούσε την Ελλάδα.

* Ο δρ Κωνσταντίνος Α. Νικολάου είναι γεωλόγος πετρελαίων - ενεργειακός οικονομολόγος.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_28/02/2010_392333

_______________

Στο μάθημα του Διεθνούς Δικαίου, περί το 1995, και αφού η καθηγήτρια Περράκη είχε μόλις αναλύσει την έννοια της ΑΟΖ (αποκλειστική οικονομική ζώνη), την οποια είχα βάλει νωρίτερα στο μάτι καθώς κάτι μου είχε κάνει κλικ, σηκώνω το χέρι και τη ρωτάω:

Γιατί η Ελλάδα δεν χρησιμοποιεί την ΑΟΖ, αντί των εννοιών της υφαλοκρηπίδας, του εναερίου χώρου και του θαλάσσιου που έχουν χωριστά μήκη - μια παγκόσμια πρωτοτυπία, έτσι ώστε όλα τα θέματα, είτε η αλιεία από Τούρκους ψαράδες είτε το δήθεν πετρέλαιο είτε οποιαδήποτε θαλάσσια οικονομική δραστηριότητα, να λύνονται αμέσως;

"Δεν είναι τόσο απλό", μου είπε. Κάπου εκεί καταλαβαίνεις ότι κάποια θέματα δεν λύνονται για άλλους λόγους.

Η ιδιωτική περίθαλψη γιγαντώνεται

Ιδρύονται συνεχώς νέα ογκολογικά θεραπευτήρια, μαιευτήρια, ψυχιατρεία

Της Γαληνης Φουρα

Την ίδια στιγμή που τα χρέη «πνίγουν» το ΕΣΥ, ο τζίρος των ιδιωτικών μονάδων υγείας αυξάνεται με ρυθμό 10% τον χρόνο.

Σε μια αγορά που από αρκετούς πάντως θεωρείται κορεσμένη, ο ιδιωτικός τομέας με τη «συνδρομή» γιατρών συνεχίζει να επενδύει σε νέες μονάδες: Σε μαιευτήρια, ψυχιατρεία, Κέντρα Φυσικής Αποκατάστασης, ακόμη και ογκολογικά θεραπευτήρια, «ποντάροντας» στην οικονομική εξουθένωση και οργανωτική - λειτουργική αποδιοργάνωση των δημόσιων νοσοκομείων. Οι επενδύσεις αυτές ξεκίνησαν πριν από την οικονομική κρίση, η οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, αναμένεται να στρέψει πιο πολλούς ασθενείς στα ιατρεία του ΙΚΑ και στα νοσοκομεία, καθώς θα αδυνατούν να καταβάλουν ποσά από τον οικογενειακό προϋπολογισμό για την υγεία τους. Ειδικότερα:

- Υπό κατασκευή -στο τελικό στάδιο- είναι το «Ερασίνειο», στη Βάρη, δυναμικότητας 250 κλινών, που χρηματοδοτείται από τράπεζες και ιδιωτικά κεφάλαια με τη συμμετοχή περίπου 130 γιατρών. Το έργο ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια με άδεια για ογκολογικό θεραπευτήριο, συζητείται όμως το ενδεχόμενο να αναπτυχθεί και σε άλλες ειδικότητες, καθώς η Ανατολική Αττική δεν διαθέτει νοσοκομείο.

- Στα μεγάλα μαιευτήρια της Αττικής πρόκειται σύντομα να προστεθεί ακόμη ένα, το «Ρέα» (απέναντι από το Ωνάσειο), μια επένδυση που ολοκληρώνεται με τη συμμετοχή πολλών μαιευτήρων (αναφέρονταν 300) κυρίως από τον Πειραιά.

- Στη φάση προμελετών ή κατάθεσης αδειών λειτουργίας βρίσκονται και έξι νέα ιδιωτικά ψυχιατρεία στην περιφέρεια της χώρας, τα οποία έρχονται να καλύψουν το κενό από την κατάρρευση του συστήματος ψυχικής υγείας. Ποτέ δεν αναπτύχθηκαν ψυχιατρικές κλινικές στα γενικά νοσοκομεία, όπως προβλεπόταν στα κοινοτικά προγράμματα «Ψυχαργώς 1» και «2». Το Δαφνί, το Δρομοκαΐτειο και τα ελάχιστα τμήματα που δημιουργήθηκαν στα νοσοκομεία, δεν επαρκούν να καλύψουν τη ζήτηση, μετά το «λουκέτο» πολλών κοινωνικών δομών.

Στη διαδικασία ανάπτυξης είναι επίσης πολλά Κέντρα Φυσικής Αποκατάστασης, τα οποία φυτρώνουν σαν μανιτάρια σε όλη τη χώρα, λόγω της υψηλής χρηματοδότησής τους (κατά 60%) με τον αναπτυξιακό νόμο, και της παντελούς απουσίας δημοσίων υπηρεσιών. Νέα κέντρα Φυσικής Αποκατάστασης οργανώνονται στην Καλαμάτα, τις Σέρρες, την Κοζάνη, τη Δράμα, την Κρήτη και σε άλλες περιοχές της χώρας, ενώ αρκετά λειτουργούν ήδη.

- Αντίθετα, δεν έχουν προχωρήσει οι διαγωνισμοί σημαντικών και αναγκαίων μονάδων που είχε προβλεφθεί να δημιουργηθούν με τη σύμπραξη δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, όπως το Παιδιατρικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης και της Πρέβεζας.

Χωρίς σχέδιο

Το σημαντικό ερώτημα είναι εάν οι νέες επενδύσεις εντάσσονται σε κάποιο στρατηγικό σχέδιο για τη βελτίωση της υγείας του πληθυσμού. Φαίνεται πως όχι, όπως άλλωστε συνέβη και με τις επενδύσεις του δημόσιου τομέα.

«Η Ελλάδα χρειάζεται υπηρεσίες, όχι νέες κλίνες», υπογράμμισε στην «Κ» ο σύμβουλος επιχειρήσεων Υγείας Γιάννης Χατζηχρήστος. Το 90% των πολιτών που απευθύνονται στα νοσοκομεία θα μπορούσαν να το έχουν αποφύγει, εάν υπήρχε Σύστημα Υγείας και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Ομως, κανένα σχέδιο για τη δημιουργία Πρωτοβάθμιας από τα πολλά που συζητήθηκαν τα τελευταία 30 χρόνια δεν προχώρησε, αστικά Κέντρα Υγείας, δίκτυα, συνενώσεις ιδιωτών γιατρών κ.τ.λ. Εναλλακτικά μοντέλα όπως το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», δεν ολοκληρώθηκαν και εγκαταλείφθηκαν, παρά την επιτυχία και τη μεγάλη αποδοχή τους από τον πληθυσμό.

Στο πλαίσιο του προγράμματος σταθερότητας η πολιτεία δεν μπορεί να συνεχίσει να «αγνοεί» τη γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα υγείας. Η έκρηξη των δαπανών για φάρμακα και άλλα ιατρικά προϊόντα, από 5,2 δισ. ευρώ το 2008 σε 9,1 δισ. το 2009, δείχνει μια πρωτοφανή παθογένεια, ένα «πάρτι» με τις συνταγογραφήσεις που οφείλεται στην έλλειψη συστήματος και ελέγχου των υπηρεσιών υγείας. Ενα σημαντικό ποσοστό (περίπου το 23%) των συνολικών δαπανών απορροφείται από 30.000 ειδικευμένους ιδιώτες γιατρούς, στους οποίους αναλογούν κατά κεφαλήν 87.500 ευρώ.

Εάν στον δημόσιο τομέα υπάρχουν «φακελάκια», στον ιδιωτικό υπάρχει το σύστημα «ο συστήσας και ο θεράπων», με τον «διαμεσολαβητή» γιατρό να αμείβεται με 10-15% κατά μέσον όρο. Το τι συμβαίνει με τη συνταγογράφηση είναι κοινό μυστικό. Με αυτό τον τρόπο, σύμφωνα με εκτιμήσεις, κινούνται περί τα 700 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, που αποτελούν τον «σκληρό πυρήνα» της παραοικονομίας στην υγεία.

Υπερτερούν σε τεχνολογία και παροχές

«Ο δημόσιος τομέας έχει την επιστημονική επάρκεια και ενδεχομένως την πρωτοκαθεδρία, λόγω του ιατρικού του δυναμικού, να αντιμετωπίσει σύνθετα προβλήματα και σοβαρά περιστατικά, που δεν είναι ελκυστικά από άποψη κερδοφορίας για τον ιδιωτικό τομέα», τονίζει στην «Κ» ο λέκτορας Πολιτικής Υγείας, Κυριάκος Σουλιώτης.

«Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό», διευκρινίζει, «αλλά δείχνει την παντελή έλλειψη κανόνων στη συμβολή και τη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα, ο οποίος μπορεί να “επιλέγει” περιστατικά με κριτήριο την κερδοφορία. Συνήθως πιο κερδοφόρα είναι αυτά που έχουν μικρή διάρκεια νοσηλείας και συνοδεύονται από ένα ευρύ φάσμα διαγνωστικών και θεραπευτικών παρεμβάσεων, ή από σύνθετες διαγνωστικές και απεικονιστικές εξετάσεις.

Μελέτες

Παλαιότερες μελέτες έδειξαν ότι σοβαρά περιστατικά όπως το έμφραγμα του μυοκαρδίου, καρδιακές αρρυθμίες, νεοπλάσματα, εγκεφαλικά, ατυχήματα, αντιμετωπίζονται κατά 85% στον δημόσιο τομέα. Ωστόσο, σήμερα διαφαίνεται μια τάση, σοβαρά περιστατικά τα οποία λόγω της προόδου της τεχνολογίας αντιμετωπίζονται πλέον με μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο, να κατευθύνονται και αυτά στον ιδιωτικό τομέα, λόγω της τεχνολογικής υπεροπλίας του. Αυτό οφείλεται αφενός στις οικονομικές δυνατότητες του ιδιωτικού τομέα να επενδύει στη νέα τεχνολογία και αφετέρου στην ευελιξία που έχει στη λήψη αποφάσεων, η οποία δίνει το πλεονέκτημα να ολοκληρώνει σύντομα τις διαδικασίες προμηθειών, που στο Δημόσιο μπορεί να διαρκέσουν χρόνια. Ενας άλλος λόγος είναι ότι στον δημόσιο τομέα δεν υπάρχουν κίνητρα παραγωγικότητας για τους γιατρούς και το προσωπικό. Ο χειρουργός αμείβεται το ίδιο, ανεξάρτητα από τον αριθμό και την ποιότητα των ιατρικών πράξεων που πραγματοποιεί. Μεγάλο πλεονέκτημα του ιδιωτικού τομέα που βασίζει τα κέρδη του στα χειρουργικά περιστατικά και τις διαγνωστικές εξετάσεις είναι η ταχύτητα της εξυπηρέτησης και η καλή ξενοδοχειακή υποδομή.

«Η ανυπαρξία ελέγχων και μέτρησης της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών είναι ένα πολύ μεγάλο έλλειμμα σε αυτό το μη σύστημα υγείας», υπογραμμίζει στην «Κ» η διδάκτωρ Δημόσιας Υγείας του Harvard Εύη Χατζηανδρέου. «Παρότι πλέον ξέρουμε να μετρήσουμε και να αξιολογήσουμε την ποιότητα, ο τομέας αυτός στην Ελλάδα έχει μηδενική παρουσία».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100005_28/02/2010_392407

Ασυδοσία 4χ4 επωνύμων και σωματοφυλάκων

Διακόπτουν παράνομα την κίνηση και έχουν «μπλε φάρο» στα αυτοκίνητα

Του Γιαννη Σουλιωτη

Επεισόδιο πρώτο. Στις 11 π.μ. μιας καθημερινής ένας μοτοσικλετιστής με παλιά μηχανή και ντυμένος με στολή της Τροχαίας σταματάει την κίνηση σε διασταύρωση της Κηφισίας. Προς μεγάλη κατάπληξη των περαστικών η κίνηση δεν σταματάει για κάποιον αρχηγό κράτους ή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά για έναν επιχειρηματία που έχει αποφασίσει να φέρεται σαν να... είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Επεισόδιο δεύτερο. Είναι μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας και ένα θηριώδες τζιπ με μαύρα εντελώς αδιαφανή τζάμια που προστατεύουν από τα βλέμματα των περίεργων βρίσκεται παράνομα σταθμευμένο στον πεζόδρομο της οδού Βαλαωρίτου. Αδιαφορώντας για τυχόν περαστικούς, ο οδηγός βάζει μπροστά τη μηχανή και επιταχύνει επικίνδυνα προς την οδό Αμερικής, σχεδόν αγγίζοντας τα υπαίθρια τραπέζια των καφέ της περιοχής. Αυτόπτης μάρτυρας καταφέρνει να συγκρατήσει τον αριθμό κυκλοφορίας του τζιπ δίχως όμως να διακριβώσει την ταυτότητα του οδηγού. Η πινακίδα κυκλοφορίας δεν είναι καταχωρισμένη στους καταλόγους της Τροχαίας.

Επεισόδιο τρίτο. Παραλιακή λεωφόρος Ποσειδώνος πριν από λίγες ημέρες: σκουρόχρωμο αυτοκίνητο δίχως διακριτικά της αστυνομίας, αλλά με «μπλε φάρο», εσωτερικά του παρμπρίζ, πλησιάζει όχημα που προπορεύεται στην αριστερή λωρίδα και αναβοσβήνοντας επίμονα τους προβολείς καλεί τον οδηγό να κάνει δεξιά. Ακολουθείται από μια παλαιά Mερσεντές την οποία, όπως αποδεικνύεται, οδηγεί ένας βιαστικός Ελληνας «επώνυμος» επιχειρηματίας.

Αυτά τα φαινόμενα παρατηρούνται καθημερινά στην Αθήνα και θυμίζουν περισσότερο... Μπογκοτά παρά ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Πολλοί πολίτες αναρωτιούνται:

α) Ποιος έχει τελικά το δικαίωμα να διακόπτει την κίνηση σε έναν δρόμο;

β) Ποιος δικαιούται να έχει στο αυτοκίνητό του ή το συνοδευτικό της φρουράς του τον παραδοσιακό αστυνομικο μπλε φάρο;

γ) Δικαιούται κάποιος να έχει μαύρα αδιαφανή τζάμια στο αυτοκίνητό του ώστε κανείς να μην μπορεί να διακρίνει ποιος είναι μέσα;

Κατάχρηση εξουσίας

Καταφύγαμε για τις σχετικές απαντήσεις σε ανώτατα στελεχη της ΕΛ.ΑΣ. τα οποία παραδέχονται στην «Κ» ότι «συχνά γίνεται κατάχρηση των υπηρεσιών που παρέχονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών» και τονίζουν ότι «όταν αστυνομικοί που υπηρετούν στη φρουρά επισήμων υπερβαίνουν τις αρμοδιότητες που προβλέπει ο εσωτερικός κανονισμός, παρανομούν και μπορούν να ελεγχθούν πειθαρχικά». Για παράδειγμα, πάγια διαταγή της αρμόδιας Διεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. προβλέπει ότι οχήματα σε ρόλο προπομπού διατίθενται μόνο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τους ξένους αρχηγούς κρατών και σε περίπτωση που ζητηθεί, στους αρχηγούς των υπολοίπων κομμάτων της Βουλής. Προκειμένου μάλιστα να εξασφαλιστεί η ασφαλής μετακίνησή τους προβλέπεται η δυνατότητα τροποποιήσεων της κυκλοφορίας, έργο που συνήθως αναλαμβάνουν αστυνομικοί της Τροχαίας ή της Ομάδας «Ζ». Μόνο δηλαδή γι’ αυτούς υπάρχει το δικαίωμα της διακοπής της κίνησης.

Δεν ισχύει όμως το ίδιο για επιχειρηματίες, εκδότες κ.ά. στους οποίους, όπως προβλέπεται (Π.Δ. 83/2008), διατίθεται ένα μόνο υπηρεσιακό όχημα και αυτό αυστηρά σε ρόλο συνοδού. Μόνο εάν συντρέχουν ειδικοί λόγοι ασφαλείας και εκδοθεί διαταγή από τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. το καθεστώς μπορεί να τροποποιηθεί. Αξιωματικός της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας Επισήμων διευκρινίζει ότι «ο πολίτης δεν υποχρεούται να ανοίξει δρόμο προκειμένου να περάσει η πομπή των αυτοκινήτων», προσθέτει όμως ότι «εάν μεταξύ του αστυνομικού και του αυτοκινήτου στο οποίο επιβαίνει ο επίσημος μπει άλλο όχημα, ο αστυνομικός θα κάνει ελιγμούς για να παραμείνει κοντά στον στόχο». Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι αστυνομικό φάρο με διακοπτόμενο μπλε φως μπορούν να χρησιμοποιούν μόνο τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα της ΕΛ.ΑΣ. και όχι οχήματα στα οποία επιβαίνουν π.χ. άνδρες ιδιωτικής ασφάλειας του φυλασσόμενου προσώπου. Η χρήση φάρου από τα συμβατικά αυτοκίνητα της Αστυνομίας προβλέπεται «μόνον εάν ο οδηγός κρίνει ότι βρίσκεται σε δυσχερή θέση». Παρόμοιο καθεστώς ισχύει και για τη χρήση μαύρου αδιαφανούς τζαμιού. Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας και απόφαση του (πάλαι ποτέ) υπουργείου Συγκοινωνιών απαγορεύουν ρητά τη χρήση τους από ιδιώτες. Για λόγους ασφαλείας, δίχως πάντως να υπάρχει σε ισχύ σχετική ρύθμιση, επιτρέπεται η χρήση τους στα υπουργικά αυτοκίνητα και τα οχήματα ασφαλείας που τα συνοδεύουν.

Καθηκοντολόγιο

Παρότι ανώτατοι αξιωματικοί σημειώνουν ότι η προστασία υψηλών προσώπων δεν απαιτεί πλαίσιο κανόνων, πληροφορίες της «Κ» αναφέρουν ότι, προκειμένου να αντιμετωπιστούν φαινόμενα αυθαιρεσίας παρόμοια με αυτά που αναφέρθηκαν, βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία για την καθιέρωση «κανονισμού» που θα καθορίζει τη δράση και τη συμπεριφορά των αστυνομικών που υπηρετούν στη Γενική Διεύθυνση Ασφάλειας Επισήμων. Συγκροτήθηκε μάλιστα επιτροπή η οποία συνέταξε το καθηκοντολόγιο, το οποίο εστάλη για τελική έγκριση στο αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας. Την ίδια στιγμή, βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία για την ενοποίηση των διαφορετικών υπηρεσιών και διευθύνσεων της ΕΛ.ΑΣ. που έχουν αντικείμενο τη VIP προστασία. «Σκοπός είναι να δημιουργήσουμε μια υπηρεσία που θα έχει την ευθύνη της προστασίας επισήμων», επεσήμανε ανώτατο στέλεχος του αρχηγείου.

Το πρόβλημα βεβαίως είναι πως πολλές από τις αυθαιρεσίες, ή μάλλον οι περισσότερες, διαπράττονται από σωματοφύλακες, οι οποίοι δεν είναι καν επίσημοι αστυνομικοί. Ορισμένοι πολίτες έχουν άλλωστε εξυβρισθεί ή και δεχθεί βίαιες επιθέσεις όταν τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν επειδή κάποιος «επώνυμος» πήγαινε αναποδα σε έναν μονόδρομο ή σταματούσε παρανόμως την κίνηση.

Και τι κάνει λοιπόν ένας πολίτης που γίνεται μάρτυρας ή και θύμα παράνομων συμπεριφορών; Από αρμόδιες πηγές επισημαίνεται ότι όσοι πολίτες πέφτουν θύματα της αυθαιρεσίας όσων με θράσος αδιαφορούν για τους νόμους της χώρας μπορούν να υποβάλουν καταγγελίες ή μηνύσεις στη Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100021_28/02/2010_392446

«Βουλγαρικά» καύσιμα στα... Τρίκαλα

Ιστορίες λαθρεμπορικής τρέλας, με εικονικές αποστολές, ανύπαρκτες παραγγελίες και τεράστια διαφυγόντα έσοδα για το κράτος

Τ. Τελλογλου

Το 1993, μεσούντος του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, ένα «δίκτυο» που είχε δραστηριοποιηθεί στο «σπάσιμο» του εμπάργκο καυσίμων στις δημοκρατίες της πρώην Γιουγκοσλαβίας είχε μία απλή ιδέα: Να δηλώνει στις εγκαταστάσεις των διυλιστηρίων ότι το καύσιμο προορίζεται για εξαγωγή στη Βουλγαρία, ενώ στην πραγματικότητα πουλιόταν σε ολόκληρη την Ελλάδα. Μόνο από τους διαφυγόντες δασμούς της υπόθεσης αυτής το ελληνικό Δημόσιο είχε χάσει 4 δισεκατομμύρια δραχμές σε ελάχιστους μήνες.

Το σύστημα ήταν απλό αλλά πολυπρόσωπο: Σε ένα πρατήριο επί της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης - Σερρών τα φορτηγά, που υποτίθεται ότι πήγαιναν στη Βουλγαρία, «ξεφόρτωναν» το καύσιμο σε υπόγειες δεξαμενές. Από εκεί γινόταν «μετάγγιση» του καυσίμου σε βυτιοφόρα με ελληνικές πινακίδες και το καύσιμο πουλιόταν σε ολόκληρη τη χώρα ως ελληνικό, ενώ οι δασμοί κατέληγαν στις τσέπες του κυκλώματος. Στις δίκες που έγιναν στη Θεσσαλονίκη κατηγορούμενοι ήταν και τελωνειακοί, επειδή τα διπλότυπα εξαγωγής έπρεπε να επιστρέφουν στο τελωνείο φόρτωσης στο διυλιστήριο του Καλοχωρίου και τα χαρτιά όντως επέστρεφαν στο τελωνείο φορτώσεως αλλά η εξαγωγή ουδέποτε είχε λάβει χώρα. Οι σφραγίδες πάνω τα χαρτιά που επέστρεφαν είχαν παραποιηθεί και οι υπογραφές είχαν πλαστογραφηθεί.

Για την ιστορία, τα δικαστήρια τότε τιμώρησαν ποινικά τους διακινητές, απάλλαξαν τους τελωνειακούς, ενώ ουδέποτε αποδόθηκαν ποινικές ευθύνες στις εταιρείες πετρελαιοειδών. Μόνο μία εταιρεία τιμωρήθηκε με διοικητικά πρόστιμα, που μειώθηκαν με ειδική νομοθετική πράξη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας μετά το 2004. Η τελευταία δίκη στον απόηχο της υπόθεσης αυτής έγινε πριν από ενάμιση μόλις χρόνο.

Τον Νοέμβριο, 16 χρόνια μετά τα περιστατικά του 1993, η ιστορία φάνηκε να επαναλαμβάνεται. Συγκεκριμένα στις 26 Νοεμβρίου του 2009 και περί ώρα 22.30 η ασφάλεια Τρικάλων έπιασε βουλγαρικό φορτηγό να εφοδιάζει με καύσιμα, που είχαν φορτωθεί με προορισμό τη Βουλγαρία, το πρατήριο της εταιρείας Αδελφοί Κ. Το δελτίο αποστολής των καυσίμων είχε κοπεί στις εγκαταστάσεις ελληνικής εταιρείας (το όνομά της και ο αριθμός του τιμολογίου είναι στη διάθεση της «Κ») με προορισμό την εταιρεία Sofimat LTD με έδρα το Κιουστεντίλ της Βουλγαρίας. Το βουλγαρικό φορτηγό που έφερε και ρυμούλκα με επίσης βουλγαρικούς αριθμούς κυκλοφορίας μετέφερε συνολικά 35.000 λίτρα καυσίμων και μόνο από αυτό το βυτίο το Δημόσιο έχασε συνολικά δασμούς 20.000 ευρώ. Ο οδηγός του βυτιοφόρου Βούλγαρος υπήκοος Γιορντάν Γ. κρατήθηκε και του ζητήθηκε το καταστατικό της εταιρείας στο Κιουστεντίλ το οποίο ουδέποτε προσκόμισε. Σύμφωνα με πηγή από το διυλιστήριο φόρτωσης του συγκεκριμένου φορτίου η ίδια εταιρεία είχε φορτώσει στο διάστημα του εξαμήνου πριν από το συγκεκριμένο περιστατικό πάνω από 100 φορτία καυσίμων. Σύμφωνα με πληροφορίες από το βουλγαρικό τελωνείο του Προμαχώνα κανένα από αυτά τα φορτία δεν έφτασε στη Βουλγαρία, ήταν δηλαδή όλα εικονικά. Η αγορά της Θεσσαλονίκης -και όχι μόνο αυτή- «βουίζει» εδώ και μήνες ότι «τα βουλγάρικα» διακινούν καύσιμα σε κάθε γωνιά της χώρας προς δόξαν των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών αλλά και του ειδικού σώματος για την καταπολέμηση του οικονομικού εγκλήματος, παρά το γεγονός ότι η ιστορία των Τρικάλων εκκρεμεί επί τρίμηνο και η κυβέρνηση δεν φείδεται λόγων ότι θα πατάξει τη φοροδιαφυγή. Η εγκατάσταση της Θεσσαλονίκης, αλλά και η εταιρεία της Βουλγαρίας ουδέποτε ελέγχθηκαν από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Βουλγαρικές νταλίκες ξεφορτώνουν καύσιμα, που στα «χαρτιά» προορίζονται για τη γειτονική χώρα, και σε πρατήρια των Αθηνών. Γνωστός ιδιοκτήτης, μάλιστα, εταιρείας πετρελαιοειδών επικοινώνησε με την εγκατάσταση απ' όπου ξεκίνησε το φορτίο των Τρικάλων και επέστησε την προσοχή τους υπευθύνους της εγκατάστασης ότι τα «βουλγαρικά βυτία κοντεύουν να φτάσουν στην Πελοπόννησο». Στις φορτώσεις των βουλγαρικών βυτιοφόρων πρωταγωνιστούν, σύμφωνα με πληροφορίες, και άλλες εγκαταστάσεις εκτός από τη συγκεκριμένη της Θεσσαλονίκης αλλά μέχρι στιγμής δεν εχει πιαστεί βυτιοφόρο επ' αυτοφώρω. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», τη δουλειά της εξέρευσης φορτηγών για το λαθρεμπόριο συντονίζουν δύο μέλη του λαθρεμπορικού στερεώματος της Θεσσαλονίκης που έχουν απασχολήσει τις αρχές στο παρελθόν αλλά ουδέποτε έχουν συλληφθεί...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_100065_28/02/2010_392332

Πώς «έφυγαν» 20 εκατ. ευρώ από τα ταμεία του oμίλου «Ασπίς Πρόνοια»

Κατάθεση - φωτιά πρώην συνεργάτη του μεγαλομετόχου Π. Ψωμιάδη

Τ. Τελλογλου

Ο βασικός μέτοχος των εταιρειών «Ασπίς Πρόνοια ΑΕΓΑ» και «Ασπίς Πρόνοια ΑΕΑΖ» κ. Παύλος Ψωμιάδης είχε δώσει εντολή στον υπεύθυνο πληρωμών της εταιρείας και ανιψιό του να παρακρατάει από την αρχή του 2009 για λογαριασμό του διευθύνοντος συμβούλου, δηλαδή του ίδιου του κ. Ψωμιάδη, το ποσό των 600.000 έως 1.000.000 ευρώ εβδομαδιαίως. Αυτό αναφέρει σε ένορκη κατάθεσή του που έδωσε σε συμβολαιογράφο Αθηνών στις 9 Φεβρουαρίου 2009 ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του κ. Π. Ψωμιάδη που δεν έχει εμφανιστεί ακόμη στην ανάκριση. Στην κατάθεση, που βρίσκεται στην κατοχή της «Κ», ο συνεργάτης του κ. Ψωμιάδη, που είναι και αναλογιστής, αναφέρει ότι ρώτησε τότε τον υπεύθυνο του ταμείου γιατί συμβαίνει αυτό κι εκείνος του απάντησε «ότι κάθε μέρα εμφανίζονται στην Aspis Bank προσωπικές επιταγές του Παύλου Ψωμιάδη προς είσπραξη και εξοφλούνται από τα ταμεία εισπράξεως «των δύο ασφαλιστικών εταιρειών που είχαν κοινό ταμείο».

Ο συνεργάτης του μεγαλομετόχου αναφέρει ακόμη ότι ο Ψωμιάδης δανειζόταν καθημερινά από διάφορους δανειστές «υπέρογκα ποσά, παρέχοντας υψηλά, ελκυστικά επιτόκια της τάξης του 8% - 10%. Τα χρήματα αυτά τα χρησιμοποιούσε για ίδιον ή οικογενειακό όφελος (αγορές ακινήτων, μετοχών, εταιρειών). Οταν έπειτα από λίγο καιρό εμφανίζονταν οι δανειστές για να εισπράξουν τις επιταγές, ο ανιψιός του, με εντολή του Παύλου Ψωμιάδη, αντί να ζητήσει τα χρήματα από τον ίδιο τον μεγαλομέτοχο, μετέφερε ποσά από τα ταμεία και τους λογαριασμούς των «Ασπίς Πρόνοια ΑΕΓΑ» και «Ασπίς Πρόνοια ΑΕΑΖ» στις διάφορες οικογενειακές εταιρείες του Παύλου Ψωμιάδη, όπως «Ασπίς Ομιλος ΕΠΕ», «Ασπίς Κάπιταλ Α. Ε.», «Bryte Ασπίς Πρόνοια Εμπορική» και υπό μορφήν δανεισμού προς αυτές χωρίς καμία έγκριση από τα Δ. Σ. των εταιρειών και χωρίς ποτέ να επιστραφούν τα χρήματα αυτά.

Από τις εταιρείες αυτές, ελεγχόμενες αποκλειστικά από αυτόν και την οικογένειά του... τα ποσά μεταφέρονταν στους προσωπικούς λογαριασμούς του Παύλου Ψωμιάδη. «Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπεξαιρεθούν από τον μεγαλομέτοχο με τον τρόπο αυτό 20 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τον ίδιο μάρτυρα. Ο πρώην συνεργάτης περιγράφει στην ένορκη εξέτασή του ότι τον Ιούνιο του 2008 έπρεπε να αγοραστούν ακίνητα 15 εκατομμυρίων ευρώ για τα τεχνικά αποθέματα της «Ασπίς Πρόνοια ΑΕΑΖ». Ο συνεταίρος του κ. Ψωμιάδη, Λάμπρος Χριστοφής, απαίτησε να αγοραστούν αυτά τα ακίνητα στη Ρουμανία και όχι στην Ελλάδα. Ο κ. Ψωμιάδης έδωσε εντολή και στάλθηκαν 9 εκατομμύρια ευρώ στην Κύπρο, όπου μέσω της εταιρείας Xerxis υποτίθεται ότι αγοράστηκαν ακίνητα στη Ρουμανία. Τότε, η ΕΠΕΙΑ κάλεσε τον μάρτυρα και του είπε ότι τα συμβόλαια δεν ήταν νόμιμα γιατί δεν υπήρχαν πιστοποιητικά μεταγραφής των οικοπέδων. Αργότερα, ο Ψωμιάδης συμφώνησε σε συμβούλιο διοικήσεως ότι τα χρήματα είχαν χρησιμοποιηθεί «για έξοδά του στην Κύπρο». Κύκλοι προσκείμενοι στον μεγαλομέτοχο χαρακτήριζαν τα όσα υποστηρίζει ο πρώην συνεργάτης του ανυπόστατα και απέδιδαν τους ισχυρισμούς του σε «προσωπική πικρία».

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_27/02/2010_392242

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Αλ. Κούγιας: «Το θύμα επλήγη δευτερογενώς»

Ολοκληρώθηκε η κατάθεση του ιατροδικαστή Χρήστου Λευκίδη στη δίκη για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Απαντώντας σε ερωτήσεις της υπεράσπισης ο κ. Λευκίδης, είπε πως αν το θύμα βρισκόταν στο σημείο που υποδεικνύουν οι αυτόπτες μάρτυρες και σε όρθια στάση, η βολίδα θα μπορούσε να έχει προσκρούσει αλλού και όχι στην τσιμεντένια μπάλα του πεζόδρομου, αλλά σε κάθε περίπτωση όχι σε σημείο ψηλά, γιατί θα είχε αλλοιωθεί η κεφαλή της. Ο ιατροδικαστής ανέφερε επίσης, ότι από έκθεση της Αστυνομίας προκύπτει ότι ίχνη ψευδαργύρου και χαλκού εντοπίστηκαν μόνο στην τρίτη μπάλα του πεζόδρομου.
Σχολιάζοντας την κατάθεση του μάρτυρα, ο συνήγορος υπεράσπισης Αλέξης Κούγιας επεσήμανε πως προέκυψαν δύο σημαντικά σημεία: πρώτον, ότι αν η βολίδα δεν είχε εποστρακιστεί, θα κατέληγε τελικά στα πόδια του θύματος και επίσης, ότι το θύμα επλήγη δευτερογενώς μετά δηλαδή από εποστρακισμό της βολίδας.
Η δίκη θα συνεχιστεί την Τρίτη με την κατάθεση του συνομήλικου φίλου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αυτόπτη μάρτυρα στο μοιραίο περιστατικό στην οδό Τζαβέλα, στις 6 Δεκεμβρίου 2008.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1780170

_______________
Ο Κούγιας γι'αυτό είναι καλός δικηγόρος: προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τη λογική για να αντιπαρατεθεί με το μοναδικό γεγονός: κάποιος έβγαλε πιστόλι και έριξε...
Εγώ τους πιστεύω ότι δεν έριξαν επάνω του, ότι έριξαν προς τα κάπου που δεν κατάλαβαν, οπότε μπορεί και να έχουμε εξωστρακισμό ("δευτερογενώς") , όμως έριξαν... Και εφόσον ισχυρίζονται ότι δεν έβαλαν εναντίον του, εάν ήταν τόσο άστοχοι όσοι λένε είμαστε σε σημείο να θεωρούνται τουλάχιστον ανεκπαίδευτοι - που σημαίνει ότι αποτάσσονται από το σώμα που υπηρετούν.

Στην ΕΡΤ τα golden boys ποτέ δεν... πεθαίνουν update

Oύτε στη Βουλή αποκάλυψε χθες ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Π. Γερουλάνος το ύψος των αποδοχών που θα έχει ο νέος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ κ. Γ. Γαμπρίτσιος, παρά την ασφυκτική πίεση που δέχθηκε, κυρίως από στελέχη της κυβερνητικής παράταξης, για να τηρηθεί η εξαγγελία του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου ότι θα ισχύσουν για όλους οι ίδιοι περιορισμοί και ότι δεν θα υπάρξουν ξανά golden boys στο ραδιομέγαρο.
...
«Να συμπεράνω ότι δεν θα ξεπεράσουν τις 10.000 ευρώ μηνιαίως;» ρώτησε ο κ. Πετσάλνικος. «Δεν μπορώ να σας το πω γιατί μου δημιουργείται πρόβλημα διαπραγματευτικών χειρισμών» ήταν η απάντηση του κ. Γερουλάνου. Ο Πρόεδρος της Βουλής όμως επανήλθε επικαλούμενος τη «ρητή αναφορά του Πρωθυπουργού» για οροφή ανώτατης αμοιβής σε όλο το Δημόσιο το ποσό των 10.000 ευρώ. «Αυτό που ήδη κάναμε στην ΕΡΤ είναι κάτι πρωτόγνωρο, αφήστε με να διαπραγματευθώ» επέμεινε ο κ. Γερουλάνος.
...
Η υποψηφιότητά του εγκρίθηκε χωρίς καμία αρνητική ψήφο, αφού τον υπερψήφισαν οι βουλευτές του ΠαΣοΚ και του ΛΑΟΣ, ενώ η ΝΔ, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν το «λευκό».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=315928&dt=19/02/2010

update

Τη δημιουργία κρατικού φορέα, ο οποίος θα διαχειρίζεται αποκλειστικά τα θέματα της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, προανήγγειλε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., Γιώργου Καρατζαφέρη, σχετικά με την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων πετρελαίου στη χώρα μας.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1780192

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Ν.Ανατ.Αττικής: Αδυναμία καταβολής προνοιακών επιδομάτων - update

Με κατεπείγον έγγραφό του προς τα υπουργεία Οικονομικών και Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ο νομάρχης Ανατολικής Αττικής Λ. Κουρής επισημαίνει το σοβαρό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί εξαιτίας διαδοχικών περικοπών στο ύψος των κονδυλίων που διατίθενται για την απόδοση των προνοιακών επιδομάτων σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Ειδικότερα, στην επιστολή επισημαίνεται ότι πέραν του περιορισμού της αρχικά αιτηθείσης πιστώσεως για το 2010, η οποία από 31,3 εκατομμύρια ευρώ περιορίστηκε σε 23,2 εκατομμύρια ευρώ για τη νομαρχία Ανατολικής Αττικής, επακολούθησαν δυο νεότερες αποφάσεις με τις οποίες περιορίστηκε η αρχικά διατεθείσα ήδη μειωμένη πίστωση κατά 10% και στη συνέχεια έγινε νέα περικοπή, αφού η διάθεση των πιστώσεων μειώθηκε από το 30% στο 8% κατά μήνα, δηλαδή 16% για το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου.
«Έτσι όμως», τονίζει στην επιστολή του ο κ. Κουρής, «καθίσταται αδύνατη η αποπληρωμή σε όλους τους δικαιούχους (νεφροπαθείς, παραπληγικοί, χανσενικοί, απροστάτευτοι ανήλικοι, ανασφάλιστοι κλπ) του προνοιακού επιδόματος για το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2010, δεδομένου ότι ελλείπει πίστωση 1,5 εκατομμυρίων ευρώ και βεβαίως δεν μπορεί να γίνει μείωση ούτε στον αριθμό των δικαιούμενων επιδόματος, ούτε στο ύψος της διμηνιαίας δόσεως που έχει θεσπιστεί από την Ελληνική Πολιτεία».
Καταλήγοντας ο νομάρχης Ανατ. Αττικής απευθύνει έκκληση προς τις ηγεσίες των υπουργείων Οικονομικών και Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης να δοθούν οι απαραίτητες οδηγίες προκειμένου να υπάρξει εξαίρεση της συγκεκριμένης κρατικής επιχορήγησης.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1779670

_____________
Δεν έχω ιδέα πως το σκέφτονται κάποιοι... Μπορεί π.χ. να θεωρούν ότι αυτά απευθύνονται σε πολίτες βου κατηγορίας τέτοια επιδόματα...
Από την άλλη, τα βοηθήματα αυτά είναι βασικά συστατικά του οικονομικού μοντέλου που ακολουθείται...
Ας μπει και "ετικέτα" περικοπές...

update

Εξαιρούνται από το αποθεματικό του προϋπολογισμού τα προνοιακά επιδόματα

Κανονικά καταβάλλονται τα προνοιακά επιδόματα, σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο ανακοίνωσε απόψε πως η πρόσφατη απόφαση του για τη δημιουργία αποθεματικού στον προϋπολογισμό ύψους 10% δεν αφορά αυτά τα επιδόματα.

Την απόφαση για τη δημιουργία του αποθεματικού είχε λάβει ο κ. Παπακωνσταντίνου στις 25 Ιανουαρίου και το αποθεματικό αυτό δημιουργείται με τη μείωση των πιστώσεων του προϋπολογισμού όλων των υπουργείων κατά 10% (εκτός μισθών, συντάξεων και δαπανών εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους) προκειμένου να χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση έκτακτων αναγκών εκτέλεσης του προϋπολογισμού με βάση το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης.

_____________

Eίναι η δεύτερη φορά σε λίγες εβδομάδες που η Κυβέρνηση ακούει κάποιον που θίγεται από καταστάσεις και παίρνει άμεσα απόφαση, η οποία είναι κοινωνικά ορθότερη

Η πρώτη φορά ήταν όταν ο ζούγκλας έβγαλε τις πλασματικές υπερωρίες αποσπασμένου σε πολιτικό γραφείο, οι οποίες πληρώνονται από την υπηρεσία που ανήκει. Την επόμενη μέρα, βγήκε απόφαση για μείωση κατά 30% του πλαφόν μηνιαίων υπερωριών στο δημόσιο τομέα.

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Κατά των κερδοσκόπων και υπέρ της Ελλάδας στρέφεται ο γαλλικός Τύπος

Επίθεση στους κερδοσκόπους που βάλλουν τη χώρα μας εξαπολύουν οι γαλλικές εφημερίδες, την επομένη της επίσκεψης του Γ.Παπανδρέου στο Παρίσι και λίγες ώρες πριν την έναρξη της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες, τονίζοντας την ανάγκη στήριξης της ελληνικής οικονομίας.

Την ίδια ώρα, ο πρώην υπουργός Ζακ Λαγκ ζητά από τους Ευρωπαίους εταίρους να δείξουν αλληλεγγύη και να στηρίξουν την ελληνική οικονομία.

«Η Ευρώπη θέλει να σώσει την Ελλάδα από την πτώχευση για να αποφευχθεί η μετάδοση του φαινομένου» γράφει η Figaro, ενώ στο κύριο άρθρο της η Monde εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι «μόλις ένα χρόνο μετά τη διάσωση των τραπεζών με τη διάθεση κολοσσιαίων ποσών και στις δύο ακτές του Ατλαντικού -το 25% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα υπερχρεωμένα κράτη δέχονται επίθεση από αυτά ακριβώς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα».

Η οικονομική εφημερίδα Les Echos σημειώνει ότι «η ελληνική κρίση απαιτεί από τους Ευρωπαίους να διορθώσουν επειγόντως τις ατέλειες στη ζώνη του ευρώ», τονίζοντας πως η Γερμανία επαναβεβαιώνει «το στρατηγικό συμφέρον της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης».

«Αυτή η πραγματική ομηρία ενός ολόκληρου λαού και μιας δημοκρατίας από τις χρηματοπιστωτικές αγορές και τους κερδοσκόπους, φαίνεται ότι δεν έχει άλλο σκοπό για την ενάρετη Ευρώπη από το να πληρώνουν οι ίδιοι οι όμηροι!» γράφει η Humanite.

Η Liberation υποστηρίζει πως «η ελληνική κρίση, που αποτελεί δραματική προέκταση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αναταραχής, η οποία προκλήθηκε από τους κυνηγούς του τρελού χρήματος, δείχνει την ιστορική ανευθυνότητα των Ευρωπαίων ηγετών, καθώς έχουν επανειλημμένα απορρίψει το αίτημα της συγκρότησης μιάς οικονομικής κυβέρνησης της Ευρώπης».

Η εφημερίδα R&233;publique du Centre επικρίνει επίσης την «επαίσχυντη πρακτική των χρηματοπιστωτικών αγορώνα που κερδοσκοπούν αγρίως» ενώ η Republicain Lorrain τονίζει την ανάγκη μιας «ταχείας και συντονισμένης παρέμβασης των εταίρων της Αθήνας στη ζώνη του ευρώ», για την αντιμετώπιση αυτού του «πανικού».

«Πρέπει να σώσουμε την Ελλάδα για το καλό του ευρώ, ναι, αλλά πώς;» διερωτάται η Est Republicain, ενώ η Nouvelles Republique σημειώνει ότι «η παρέμβαση του Παρισιού, του Βερολίνου και των Βρυξελλών απομακρύνει τουλάχιστον το φάντασμα μιας παρέμβασης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που θα ήταν καταστροφή».

«Δείξτε αλληλεγγύη»

«Καλώ τους Ευρωπαίους ηγέτες που συνεδριάζουν σήμερα στις Βρυξέλλες, να δείξουν μία πραγματική αλληλεγγύη και να υποστηρίξουν την Ελλάδα» δήλωσε ο Γάλλος σοσιαλιστής Ζακ Λαγκ, πρώην υπουργός του Φρανσουά Μιτεράν και γνωστός φιλέλληνας, προσθέτοντας και τη δική του φωνή στο γενικότερο αίτημα των ημερών «είναι συμφέρον της Ευρώπης να υποστηριχθεί η Ελλάδα».

«Οι Ευρωπαίοι έχουν μία μοναδική ευκαιρία να αποδείξουν πιο είναι το βαθύτερο νόημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από αγάπη για την Ελλάδα, από σεβασμό για τον ελληνικό πολιτισμό αλλά και για την ίδια την Ευρώπη πρέπει να αντιδράσουμε. Η Ευρώπη πρέπει να αποδείξει ότι σε δύσκολες στιγμές είναι ικανή να αποκρούσει τις επιθέσεις των κερδοσκόπων» υποστήριξε.

Δικαιολογώντας την προτεραιότητα που, κατά τη γνώμη του, πρέπει να δοθεί στην Ελλάδα, σε σύγκριση με την Πορτογαλία και την Ισπανία, είπε ότι η χώρα μας αποτελεί μία «ειδική περίπτωση» για δύο λόγους: Πρώτον, «είναι μία χώρα που κληρονόμησε μία καταστροφική κατάσταση την οποία δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση» και, δεύτερον, «έχει ήδη δεχθεί σφοδρές επιθέσεις από τους κερδοσκόπους».

Αναφερόμενος στον Έλληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, υπογράμμισε ότι πρόκειται για έναν «έντιμο πολιτικό που απέδειξε ότι έχει κουράγιο και θάρρος και γι αυτό αξίζει την εκτίμηση, τον σεβασμό και την υποστήριξη».

Newsroom ΔΟΛ

Παράνομες χρηματοδοτήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ από τη Siemens κατήγγειλε η Αρ. Μπουγάτσου

Με την κατάθεση της δημοσιογράφου Αριστέας Μπουγάτσου συνεχίστηκε σήμερα η έρευνα για την υπόθεση Siemens από την αρμόδια εξεταστική επιτροπή.

Ειδικότερα, η δημοσιογράφος κατήγγειλε παράνομες χρηματοδοτήσεις των δύο μεγάλων κομμάτων από την εταιρεία Siemens από τις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Έκανε δε ακόμη λόγο για ένα τεράστιο και δαιδαλώδες κύκλωμα που χρησιμοποιούσε η εταιρεία με την αξιοποίηση εταιρειών επικοινωνίας, διαφημιστών, χρηματιστηριακών εταιρειών, δημοσιογράφων, ιδρυμάτων και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.

Ο κ. Χριστοφοράκος, ανέφερε η δημοσιογράφος, συνέχισε αναλαμβάνοντας την εταιρεία μια πρακτική δεκαετιών με πληρωμές υπηρεσιακών παραγόντων και πολιτικών την ίδια περίοδο που υπογράφονταν συμβάσεις με διάφορους οργανισμούς του Δημοσίου.

Όπως επεσήμανε η κ. Μπουγάτσου, τα χρήματα δίνονταν με τη μορφή χορηγιών, προς διαφημιστές, δημοσιογράφους, το Μέγαρο Μουσικής και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.

Η δημοσιογράφος επικαλέσθηκε καταθέσεις και μαρτυρία του Μιχάλη Χριστοφοράκου στη Γερμανία για ένα εκατομμύριο ευρώ κατατεθειμένο στην Ελβετία, πέραν του ενός εκατομμυρίου μάρκων που παραδέχθηκε ότι πήρε ο Θεόδωρος Τσουκάτος.

Πρόκειται, όπως είπε, για ποσό που κατατέθηκε σε δύο λογαριασμούς των 600.000 και 400.000 ευρώ και τους οποίους ζήτησαν όπως ισχυρίστηκε ο κ. Χριστοφοράκος, στελέχη του ΠΑΣΟΚ να μείνουν στην Ελβετία, αλλά να τους διαχειριστεί ο κ. Τσουκάτος.

Παράλληλα επικαλέστηκε δική της έρευνα, από την οποία προέκυψε ότι οι διαχειριστές των μαύρων ταμείων γνωστοποίησαν καταθέσεις την περίοδο 1990-1994 στη λιβεριανή εξωχώρια εταιρεία MAYO που έχει συνδεθεί με «μαύρες χρηματοδοτήσεις» στο κόμμα της ΝΔ και διερωτήθηκε, γιατί ο ανακριτής Νικόλαος Ζαγοριανός, αν και είχε στοιχεία για τους λογαριασμούς του πρώην υπουργού Αναστάσιου Μαντέλη ταυτόχρονα με της λιβεριανής off shore δεν έλεγξε τη δεύτερη υπόθεση.

Η κ. Μπουγάτσου, επικαλούμενη μαρτυρίες στελεχών της Siemens Γερμανίας, τόνισε ότι γνώριζαν εκ των προτέρων τις προθέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ το 2004 να φέρει νόμο με τον οποίο θα επέτρεπε τον επαναπατρισμό κεφαλαίων έναντι φορολογίας 3% (3259/04) και έτσι μόλις ψηφίστηκε κατατέθηκαν 20,9 εκατ. ευρώ στο κατάστημα της Σοσιετέ Ζενεράλ στην Κηφισιά προκειμένου να γίνονται οι «μαύρες πληρωμές».

«Ακόμη και το 2007 που είχε αρχίσει η διερεύνηση της υπόθεσης πολιτικοί από τα δύο μεγάλα κόμματα, ζητούσαν χρήματα», ανέφερε, επικαλούμενη την κατάθεση Χριστοφοράκου.

Η κατάθεση της κ. Μπουγάτσου θα συνεχιστεί αύριο.

Ωστόσο, ζήτημα ανακύπτει από την αργοπορία της Δικαιοσύνης να αποστείλει στη Βουλή τους πλήρεις φακέλους των δικογραφιών που έχουν σχηματιστεί, αλλά και των στοιχείων των δικογραφιών από τη Γερμανία, με μόνη εξαίρεση την πειθαρχική και ποινική δίωξη κατά του ανακριτή Ν. Ζαγοριανού.

«Η εικαζόμενη βούληση από πλευράς των λειτουργών της Δικαιοσύνης είναι στη φάση αυτή να παραπέμψει στις καλένδες την υπόθεση», τόνισε ο πρόεδρος της επιτροπής Σ. Βαλυράκης, ο οποίος πρότεινε, και εγκρίθηκε τελικά, ομόφωνη διαμαρτυρία για τις απαράδεκτες καθυστερήσεις.

Ο κ. Βαλυράκης υπογράμμισε ότι είναι η πρώτη και τελευταία προειδοποίηση που κάνει η επιτροπή πριν τη λήψη πειθαρχικών ή και άλλων μέτρων. Ταυτόχρονα απεστάλη επιστολή προς τον υπουργό Δικαιοσύνης.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ


Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Κωδικός Rocos και οι συγγενείς του Τ. Μαντέλη

Eίχαν πρόσβαση σε λογαριασμό που συνδέεται με τα «μαύρα ταμεία»

Του Τασου Tελλογλου

Ο γεννημένος το 1946 Γ.Τ., κάτοικος Βούλας κρύβεται πίσω από τον λογαριασμό 22157 της CanadiaImperial Bank of Commerce η κίνηση του οποίου ωστόσο συνδέεται με δύο στενούς συγγενείς του τέως υπουργού Μεταφορών Αναστασίου Μαντέλη, τους Α.Ρ.Μ. και Χ.Μ.

Τα ντοκουμέντα ανοίγματος του λογαριασμού δείχνουν ότι αυτός άνοιξε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1998 από τον Γεώργιο Τσ., κάτοικο Βούλας, αντιπρόσωπο εταιρειών που την ίδια μέρα δίνει εξουσιοδότηση (power of attorney) στην Α.Ρ.Μ., συγγενή πρώτου βαθμού του πρώην υπουργού Μεταφορών κ. Α. Μαντέλη να κάνει πράξεις επί του λογαριασμού. Προηγουμένως, στο περίφημο έγγραφο «διανομής των «μιζών» της σύμβασης 8002 που είχε συντάξει ο κ. Χρίστος Καραβέλλας τον Ιανουάριο του 1998 κατατίθενται 6,5 εκατομμύρια μάρκα, στον λογαριασμό Α. Μάρκου 480028-60T στην Τράπεζα Schweizerische Bankgesellschaft της Ζυρίχης. Συνολικά ο κ. Καραβέλλας είχε «διανείμει», με την έγκριση των στελεχών της μητρικής εταιρείας Νιντλ και Γιάσπερ, 86 εκατομμύρια ευρώ ή το 8,5% του ύψους της σύμβασης σε προμήθειες σε διαφόρους λογαριασμούς και δικαιούχους. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, 50 εκατομμύρια μάρκα θα έπρεπε να διανεμηθούν ώς το το τέλος του 1998, 25 εκατομμύρια ώς το τέλος του 1999 και 11 εκατομμύρια να μείνουν στο ταμείο για ώρα ανάγκης.

Ετσι στις 2 Νοεμβρίου του 1998 ο λογαριασμός «Α. Μάρκου» χρεώνεται με 200.000 μάρκα, ύστερα από εντολή του διευθυντή τηλεπικοινωνιών της Siemens Ηλία Γεωργίου που είναι κατηγορούμενος για ενεργητική δωροδοκία και ξέπλυμα στην υπόθεση Siemens για την οποία μάλιστα προφυλακίστηκε.

Ο κ. Η. Γεωργίου είχε δηλώσει άγνοια για το σχετικό έμβασμα όταν είχε ερωτηθεί τόσο από τον κ. Π. Αθανασίου όσο και από τον κ Ν. Ζαγοριανό, δικαστικούς λειτουργούς που ερεύνησαν την υπόθεση.

Το ποσό που στέλνει ο κ. Γεωργίου στον λογαριασμό A. Rocos πιστώνεται στην CanadiaImperial Bank of Commerce και στον λογαριασμό 22157 μερικές μέρες αργότερα.

Διαχειριστές των «μαύρων ταμείων» της Siemens που είχαν παραλάβει το ιδιόχειρο σημείωμα με το οποίο υποδεικνυόταν ο περίφημος λογαριασμός είχαν επισημάνει στον γράφοντα ότι στον συγκεκριμένο λογαριασμό είχαν καταβληθεί 10 εκατ. μάρκα, πράγμα που δεν επαληθεύεται από την κίνηση του λογαριασμού που σε καμία περίπτωση δεν ξεπερνάει τις 240.000 (20.4.2001) ευρώ. Αλλά από τις πληρωμές του λογαριασμού από τον οποίο παίρνει χρήματα ο δικαιούχος Γεώργιος Τα. προκύπτει ότι ένας άλλος συγγενής του κ. Αναστάσιου Μαντέλη, ο Χ.Μ. λαμβάνει 11.135 ευρώ στις 15 Οκτωβρίου του 2001 και 15.628 ευρώ στις 30 Απριλίου του 2002. Στο ίδιο διάστημα καταγράφονται δύο πληρωμές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια συνολικού ύψους 35.000 ευρώ.

Με βάση την κατάσταση αυτή η εφέτης-ανακρίτρια θα πρέπει σύμφωνα με το άρθρο 86 παράγραφος 2 του Συντάγματος να στείλει το εύρημά της στη Βουλή που με τη σειρά της θα αποφασίσει για το αν έχει ή όχι υπάρξει παραγραφή των σχετικών πράξεων.

Ο ίδιος ο κ. Α. Μαντέλης είχε διαψεύσει κατηγορηματικά ότι είχε δωροδοκηθεί για την υπογραφή της συμφωνίας 7002, λέγοντας ότι τις διαπραγματεύσεις τις είχε κάνει κατ' αποκλειστικότητα η διοίκηση του ΟΤΕ και αυτός απλά επικύρωσε το αποτέλεσμα που είχε προκύψει από αυτή τη διαπραγμάτευση με μια τυπική υπογραφή.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_85_09/02/2010_390115

υγεία

Λιγότεροι φόροι για εισοδήματα έως 65.000 ευρώ
Διπλασιάζονται τα επιτόκια καταθέσεων - διαρροή των καταθέσεων - Ακριβότερα τα επιχειρηματικά
Στα ακίνητα των ΔΕΚΟ η λύση για ελλείμματα 17 δισ.
Οι τελικές ρυθμίσεις για τις αποδείξεις
Ποιες είναι οι ριζικές αλλαγές στις συντάξεις

τίποτε για αναδιανομή; δικαιοσύνη; προτάσεις; κάτι ..πρωτότυπο;
ας έχουμε την υγειά μας...

Αύξηση κατά δύο χρόνια του μέσου όρου συνταξιοδότησης

Την αύξηση του μέσου όρου ηλικίας συνταξιοδότησης κατά τουλάχιστον δύο χρόνια έως το 2015 ανακοίνωσε ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος στην εισήγησή του για τις δομικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων.

«Θέτουμε στόχο να αυξηθεί ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης κατά τουλάχιστον 2 έτη έως το 2015», τόνισε ο κ. Λοβέρδος, προειδοποιώντας ότι «το ασφαλιστικό σύστημα με τα δεδομένα του 2009, αλλά και τις δομικές αδυναμίες του, θέτει σε κίνδυνο την καταβολή συντάξεων από το 2015».

Παράλληλα, ο υπουργός διευκρίνισε στην εισήγησή του ότι οι προτάσεις αφορούν τον ιδιωτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένων των ΔΕΚΟ, και τόνισε πως ο κοινωνικός διάλογος για το ασφαλιστικό δεν αφορά σε καμία περίπτωση τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας.

Όσον αφορά το Δημόσιο, η μόνη αναφορά είναι στο θέμα της εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών-γυναικών με την εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ C-559/07) σταδιακά από το 2013.

Καταλήγοντας στην εισήγησή του, ο κ. Λοβέρδος σημείωσε ότι το Ασφαλιστικό τίθεται πλέον ως ζήτημα ύπαρξης του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας και για την παρούσα γενιά. «Η τυφλή προσπάθεια να μην πιάσουν εμάς τα μέτρα αλλά τους άλλους», συμπλήρωσε, «θα περιοριστεί όταν συνειδητοποιηθεί πως το 2015 δεν θα υπάρχουν πόροι για 14 συντάξεις ετησίως για όλους. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να χάσουμε άλλη ευκαιρία».

«Οι αλλαγές που κάνουμε δεν είναι μερεμέτια, αποτελούν τομές που δίνουν ζωή στο σύστημα έτσι ώστε να αντέξει τα επόμενα χρόνια», υπογράμμισε σε δηλώσεις του ο υπουργός Εργασίας και πρόσθεσε χαρακτηριστικά: «Τέλος, στις εθελουσίες, τέλος στο πελατειακό κράτος».

Παράλληλα, ανακοίνωσε το διαχωρισμό των προνοιακών από τις ασφαλιστικές παροχές, με τη θεσμοθέτηση της βασικής σύνταξης ως κοινής αφετηρίας για όλες τις κύριες συντάξεις, καθώς και την πρόταση για ενοποίηση των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, με κατεύθυνση τη συγκρότηση, προκειμένου για την κύρια σύνταξη, τριών ομάδων (Μισθωτοί, Αυτοπασχολούμενοι, Αγρότες).

Τέλος, ο υπουργός προανήγγειλε τη θεσμοθέτηση νέου φορέα που θα διαχειρίζεται με νέους κανόνες τα αποθεματικά των ταμείων και τα ποσά στο Ταμείο Αλληλεγγύης γενεών, ο οποίος και θα λογοδοτεί κάθε μήνα στη Βουλή.

Όπως έκανε γνωστό ο κ. Λοβέρδος, στις επόμενες τρεις και τελευταίες συνεδριάσεις της Επιτροπής των Ειδικών αναμένεται η κατάθεση των προτάσεων των κοινωνικών εταίρων, καθώς και η επιστημονική και τεχνική αξιολόγησή τους, ενώ μέχρι τα μέσα Μαρτίου η Επιτροπή θα έχει καταθέσει τα πορίσματά της.

ΟΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΟΜΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

1. Διαχωρισμός των προνοιακών από τις ασφαλιστικές παροχές, θεσμοθέτηση της βασικής σύνταξης ως κοινής αφετηρίας για όλες τις κύριες συντάξεις και καθιέρωση της ανταποδοτικής σχέσης της σύνταξης, με το χρόνο εργασίας και τις καταβληθείσες εισφορές. Οπως είπε ο κ. Λοβέρδος, ο λογιστικός διαχωρισμός των προνοιακών από τις ασφαλιστικές εισφορές αποτελεί τη θεμελιώδη δομική αλλαγή στο ασφαλιστικό σύστημα. Με το λογιστικό αυτό διαχωρισμό θα επιτευχθεί:

α. Ο επιμερισμός των δαπανών που οφείλει να καλύπτει αφενός το Δημόσιο κι αφετέρου οι Φ.Κ.Α. και, ενδεχομένως, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.

β. Η διασφάλιση της απόλυτης διαφάνειας στις παροχές που προέρχονται πολλές φορές από διάφορες πηγές, χωρίς να εξασφαλίζεται παράλληλα η ορθολογική κατανομή τους. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί, π.χ., η διπλή επιδότηση με κατώτερα όρια σε διπλοσυνταξιούχους.

γ. Η αποφυγή της καταστρατήγησης του θεσμού των κατώτατων ορίων συντάξεων, που γίνεται στην πράξη, με την καταβολή του συνόλου του ποσού της σύνταξης σε ανθρώπους που έχουν ακόμη και ένα μόνο χρόνο ασφάλισης.

δ. Η θεσμοθέτηση της νέας αρχιτεκτονικής δομής της σύνταξης, που θα αποτελείται από το άθροισμα του προνοιακού και του ανταποδοτικού της τμήματος, ως εξής :

α.α. Η βασική σύνταξη αποτελεί το ελάχιστο ποσό, το οποίο καταβάλλεται σε κάθε συνταξιούχο και χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, στο πλαίσιο της αναδιανομής του πλούτου. Η βασική σύνταξη είναι ενιαία για όλα τα ταμεία και καταβάλλεται στο σύνολό της για 35 χρόνια διαμονής στη χώρα. Η βασική σύνταξη για τους ανασφάλιστους χορηγείται με εισοδηματικά κριτήρια, αντίστοιχα με εκείνα που ισχύουν σήμερα, για την απονομή των συντάξεων αυτής της κατηγορίας, από τον ΟΓΑ Τέλος, για τους ασφαλισμένους που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα σε οποιαδήποτε ταμείο, η βασική σύνταξη χορηγείται χωρίς εισοδηματικό κριτήριο.

β.β. Η αναλογική, η ανταποδοτική σύνταξη αποτελεί το μέρος της σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισης και στις καταβληθείσες εισφορές. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η αρχή της ανταποδοτικότητας, μεταξύ άλλων, εξασφαλίζει την δραστική μείωση της εισφοροδιαφυγής. Ο εργαζόμενος καθίσταται εγγυητής κάθε ενσήμου του. Για τον υπολογισμό του μέρους αυτού της σύνταξης θα μελετηθούν εναλλακτικές εκδοχές, σε σχέση με τη βάση υπολογισμού και το ποσοστό αναπλήρωσης, έτσι ώστε, το σύστημα να γίνει πιο δίκαιο και να μην υπάρξει απόκλιση στις προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί από το σημερινό σύστημα. Ο θεσμός της βασικής σύνταξης εφαρμόζεται για όσους συνταξιοδοτηθούν μετά από 8 - 10 χρόνια, έτσι ώστε να υπάρχει ομαλή μετάβαση, από το ένα σύστημα στο άλλο. Το ποσό της βασικής σύνταξης καθορίζεται κάθε φορά σε ύψος που προσδιορίζεται επί του συνόλου των δικαιούχων, αφαιρουμένου του ποσού που καταβάλλεται για τους ανασφάλιστους, και αντιστοιχεί στο 1/3 των δαπανών του ασφαλιστικού συστήματος για τις συντάξεις. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το Δημόσιο εγγυάται το συνολικό επίπεδο της σύνταξης, με την εφαρμογή κανόνων που διασφαλίζουν την επαρκή χρηματοδότηση του συστήματος τόσο από το κράτος όσο και από τις άλλες δύο πηγές, δηλαδή από τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους.

2. Εξάλειψη όλων των κινήτρων πρόωρης συνταξιοδότησης και ενίσχυση των κινήτρων παραμονής στην εργασία. Οι εργαζόμενοι, τόνισε ο υπουργός, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα επιλογής του χρόνου αποχώρησης από την εργασία τους, ακόμη και μετά τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Οι Φ.Κ.Α. οφείλουν να γνωστοποιούν στον ασφαλισμένο με τρόπο απλό και άμεσο τα δικαιώματά του σε κάθε χρονική περίοδο, έτσι ώστε να γνωρίζει ο ίδιος το όποιο όφελος προκύπτει από την παραμονή του στην εργασία. Όπως επισημάνθηκε τα πραγματικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στην Ελλάδα έχουν μειωθεί τα τελευταία πέντε χρόνια. Ο μέσος όρος με στοιχεία του 2008 είναι στα 61,4 και βρίσκεται οριακά πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό ο οποίος είναι 61,1, ενώ όπως ανέφερε ο υπουργός, το 2003 οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα συνταξιοδοτούνταν κατά μέσο όρο στα 62,7 τους χρόνια, και την περίοδο 2004-2008 το όριο αυτό έπεσε στα 61,4 χρόνια. Είναι φανερό, σημείωσε, πως οι εθελούσιες έξοδοι έριξαν τον μέσο όρο ηλικίας κατά 1,3 χρόνια (βλ. επισυναπτόμενο πίνακα στοιχείων Eurostat 2009). «Η αύξηση του μέσου όρου συνταξιοδότησης στα 63 χρόνια αποτελεί μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, πως η Ελλάδα αντιλαμβάνεται ποια είναι τα προβλήματά της και επιδίδεται στην επίλυσή τους. Ακολουθώντας τη γενική τάση των συστημάτων των άλλων κρατών-μελών της Ε.Ε., θέτουμε ως στόχο να αυξηθεί το μέσο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 2 τουλάχιστον έτη, έως το 2015», τόνισε ο κ. Λοβέρδρος και όπως είπε, στόχος αυτός θα επιτευχθεί με τα παρακάτω μέτρα και πολιτικές :

α. Διασφαλίζονται, απολύτως, όσοι έχουν θεμελιωμένα ή ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα, οι οποίοι θα συνταξιοδοτηθούν όποτε οι ίδιοι το επιλέξουν με το ισχύον σήμερα καθεστώς. Η επιλογή αυτή, σημείωσε ο υπουγρός, είναι αναγκαία προκειμένου να αποκατασταθεί κλίμα ασφάλειας στους εργαζομένους και να αποχωρήσουν σταδιακά για συνταξιοδότηση, χωρίς να φοβούνται αιφνιδιασμούς και ανατροπές.

β. Δημιουργούνται σταθεροί κανόνες που ενισχύουν την εμπιστοσύνη των πολιτών για το σύστημα και την προοπτική του. Διαμορφώνουμε τις συνθήκες που διασφαλίζουν μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα για τους Φ.Κ.Α..

γ. Στην πορεία και έως την κατάθεση του σχεδίου-νόμου, το υπουργείο Εργασίας θα προτείνει στα συναρμόδια υπουργεία την προσαρμογή των ορίων ηλικίας που προβλέπονται για την υποχρεωτική απόλυση, με βάση κανονισμούς που ισχύουν, στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τα οποία προβλέπονται για τη χορήγηση πλήρους σύνταξης.

δ. Εξετάζεται και προτείνεται ενιαίο καθεστώς για την απασχόληση των συνταξιούχων, ανεξάρτητα αν προέρχονται από το δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα. Το ενιαίο αυτό καθεστώς σημαίνει ότι για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, από μία συγκεκριμένη ημερομηνία από την ψήφιση του νέου νόμου και μετά, θα έχουν το ίδιο εργασιακό καθεστώς που θα περιλαμβάνει :

i. Αναστολή της σύνταξης όταν ο συνταξιούχος βρίσκεται σε ηλικία κάτω των 55 ετών.

ii. Υποχρεωτική ασφάλιση για τη νέα του εργασία (ή και για παράλληλη εργασία, εφόσον είναι παλιός ασφαλισμένος), με προσαυξημένες εισφορές.

iii. Μείωση του ποσού της σύνταξης πάνω από ένα ποσό, για όσο διάστημα διαρκεί η εργασία του συνταξιούχου.

iv. Προσαύξηση της σύνταξης για το χρόνο ασφάλισης που έχει διανυθεί μετά τη συνταξιοδότηση.

ε. Το υπουργείο Εργασίας εισηγείται και προτείνει στα συναρμόδια υπουργεία- εκτός των υπουργείων Προστασίας του Πολίτη και Άμυνας- τη θέσπιση ενιαίου ποσοστού μείωσης των συντάξεων στις περιπτώσεις που προβλέπεται χορήγηση μειωμένης σύνταξης κατά 1/200, για κάθε μήνα που υπολείπεται του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης με πλήρη σύνταξη.

στ. Απαγορεύεται με νομοθετική παρέμβαση κάθε εθελουσία-πρόωρη συνταξιοδότηση, που ανατρέπει τα δεδομένα του ασφαλιστικού συστήματος, - ειδικά σε αυτή την εποχή, που το προσδόκιμο ζωής ευτυχώς , έχει ιδιαιτέρως αυξηθεί, προκειμένου να παράσχει πελατειακές εξυπηρετήσεις σε επιχειρήσεις, κάνοντας ελκυστικότερες τις μετοχές τους στο Χρηματιστήριο ή διευκολύνοντας την ιδιωτικοποίησή τους, αλλά επιβαρύνοντας με καταστροφικό τρόπο τους ΦΚΑ. Στο νέο ασφαλιστικό νόμο πρέπει να προστεθούν εγγυήσεις για την πολιτική δυσχέρανση κάθε απόπειρας αναθεώρησής του, βάσει των γνωστών, πελατειακής υφής, ψευδο-πολιτικών παρεμβάσεων, ανάλογων με αυτές που θα εκτεθούν στη συνέχεια, όταν θα αναφερθούμε στις πάγιες ρυθμίσεις για την εξόφληση των οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών.

ζ. Αναμορφώνεται και καθίσταται ενιαίο, για όλα τους Φ.Κ.Α. το καθεστώς των αναπηρικών συντάξεων. Δημιουργούνται ενιαίοι κανονισμοί και μηχανισμοί για την εκτίμηση του ποσοστού αναπηρίας. Διαμορφώνονται πολιτικές αποκατάστασης και επανένταξης των προσωρινά αναπήρων στην αγορά εργασίας. Διευκολύνονται τα άτομα με βαριές και οριστικές αναπηρίες, ώστε να μην επανεξετάζονται από τις υγειονομικές επιτροπές. Διαμορφώνεται το πλαίσιο για τις υποχρεώσεις της ιδιωτικής ασφάλισης προς τους Φ.Κ.Α. για τους ασφαλισμένους τους, ιδιαίτερα για τις περιπτώσεις ατυχημάτων.

η. Θέσπιση ενός ενιαίου καθεστώτος για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα και πρόβλεψη των διαδικασιών επικαιροποίησής του. Όπως είπε ο υπουργός, «η ανάγκη εξορθολογισμού του υπάρχοντος καθεστώτος, που γεννά αδικίες και οδηγεί στην αδικαιολόγητη και πελατειακή μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στην Ελλάδα, καθιστά απαραίτητη την πρόβλεψη, στο σχετικό νόμο για το Ασφαλιστικό, προθεσμίας ενός έτους προκειμένου να εκδοθούν οι κανονιστικές πράξεις καθορισμού του νέου καθεστώτος».

θ. Η αναλογικότητα και η ανταποδοτική σχέση που δημιουργείται με τη νέα δομή των συντάξεων (βασική + ανταποδοτική), αποτελεί από μόνη της ισχυρό κίνητρο παραμονής στην εργασία. Ο κάθε εργαζόμενος θα έχει την ευκαιρία και τη δυνατότητα να αυξήσει και να διαμορφώσει ένα καλύτερο επίπεδο σύνταξης.

ι. Επίλυση των προβλημάτων και των αδικιών που εμφανίζει σήμερα η διαδοχική ασφάλιση έτσι ώστε, πέραν του δίκαιου υπολογισμού της σύνταξης για τον ασφαλισμένο, να διευκολυνθεί η κινητικότητα στην αγορά εργασίας. Όπως επεσήμανε ο κ. Λοβέρδος, στο σχέδιο-νόμου για τις εγγυήσεις στην αγορά εργασίας, συμπεριλαμβάνεται ήδη ρύθμιση με την οποία θα διευκολυνθεί η καταβολή της σύνταξης σε τρεις μήνες το αργότερο, από την ημέρα της κατάθεσης της σχετικής αίτησης. Ως γνωστόν μία από τις πιο βασικές αιτίες της σημερινής αργοπορίας είναι η διαδοχική ασφάλιση, δηλαδή η απασχόληση του ασφαλισμένου σε διαφορετικές θέσεις εργασίας.

ια. Στο πλαίσιο της ενίσχυσης της ανταποδοτικής σχέσης εισφορών -παροχών, εξετάζεται και η προσαύξηση της σύνταξης στις περιπτώσεις που υπάρχει παράλληλη ασφάλιση, με την οποία δεν θεμελιώνεται αυτοτελές δικαίωμα σε άλλο ασφαλιστικό φορέα.

Μάλιστα ο υπουργός Εργασίας έδωσε και τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα: α) καταργείται η δυνατότητα, εργαζόμενος σε Δ.Ε.Κ.Ο. με 30 χρόνια ασφάλισης και 5 χρόνια αναγνώρισης πλασματικού χρόνου, να συνταξιοδοτηθεί σε ηλικία 48-53 ετών, όπως έγινε στις περιπτώσεις της ΕΡΤ του ΟΤΕ [OTEr.AT] Σχετικά άρθρα κ.λπ., με συντάξεις άνω των 2.100 ευρώ!!! Με το νέο σύστημα στην περίπτωση αυτή προστίθενται από 5-7 χρόνια εργασίας. β) Εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα που συνταξιοδοτείται στο 50ο έτος της ηλικίας της ως μητέρα, δεν μπορεί να εργαστεί χωρίς παράλληλη αναστολή της καταβολής της σύνταξής της. γ) Εργαζόμενος σήμερα για 35 χρόνια με 1.000€ μισθό λαμβάνει από το ΙΚΑ 700 € κύρια σύνταξη, δίχως να έχει άλλο εισόδημα. Παράλληλα, εργαζόμενος που συμπλήρωσε 4.500 ημέρες ασφάλισης (15 χρόνια εργασιακού βίου), λαμβάνει από το ΙΚΑ μαζί με το ΕΚΑΣ 716 €. Και ο ένας και ο άλλος είναι 65 ετών.

3. Υπαγωγή της διαχείρισης των διαθεσίμων των Φ.Κ.Α., καθώς και των διαθεσίμων του Ταμείου Αλληλεγγύης των Γενεών, σε ένα, ενιαίο και θεσμικά θωρακισμένο φορέα. Όπως είπε ο υπουργός τα διαθέσιμα των Φ.Κ.Α. ανέρχονται σήμερα σε 29.55 δισ. €. Και το Ταμείο Αλληλεγγύης πιστώθηκε από την παρούσα Κυβέρνηση με 580 εκ. € για το έτος 2009, ενώ για το 2010 η σχετική πίστωση προβλέπεται να ανέλθει σε 630 εκατ. €. Γι αυτό, τόνισε ο κ. Λοβέρδος, η διαχείριση των αποθεματικών των Φ.Κ.Α. αποτελεί μια κρίσιμη λειτουργία. Ετσι, όπως υπογράμμισε:

Ο φορέας διαχείρισης των αποθεματικών πρέπει να είναι δημόσιος, να λειτουργεί με εγγυήσεις διαφάνειας, ανεξαρτησίας και τεχνοκρατικής επάρκειας στη διαχείριση χαρτοφυλακίων, δίχως τις αγκυλώσεις που διέπουν τις ανεξάρτητες αρχές, αλλά και τις ρισκαδόρικες ελευθερίες (δηλαδή με τον καθορισμό ορίων ρίσκου). Ο φορέας αυτός θα εποπτεύεται από την Τράπεζα της Ελλάδας, τα μέλη του θα διορίζονται με προεδρικό διάταγμα και για ορισμένη, μη ανακλήσιμη, θητεία, μετά από προηγούμενη ακρόαση των υποψηφίων από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Ορισμένα, τα λιγότερα πάντως, από τα μέλη του θα ορίζονται από την Τράπεζα της Ελλάδας. Οι Φ.Κ.Α., η Γ.Γ.Κ.Α. και οι πολίτες θα παρακολουθούν την πορεία του Φορέα αυτού, η διοίκηση του οποίου θα ενημερώνει περιοδικώς τις Διαρκείς Επιτροπές Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.

«Είναι απολύτως προφανές, πως οι Φ.Κ.Α. δεν θα χάσουν σε καμία περίπτωση την περιουσία τους», ξεκαθάρισε ο κ. Λοβέρδος, «ενώ θα συμμετέχουν στα κέρδη της διαχείρισης κατά το ύψος των διαθεσίμων τους. Στον Φορέα αυτόν, βάση ίδρυσης του οποίου μπορεί να είναι η ΑΕΔΑΚ του ΙΚΑ, δύναται να ανατεθεί και η διαχείριση της ακίνητης περιουσίας των Φ.Κ.Α. (ύψους 1,4 δισ. €, βάσει των αντικειμενικών αξιών)».

4. Καθιέρωση πάγιου συστήματος ρύθμισης των οφειλών των επιχειρήσεων προς τους Φ.Κ.Α., ενός σταθερού δηλαδή συστήματος, που θα λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια και ενιαίους κανόνες, αποκλείοντας τις πελατειακές παρεμβάσεις των πλειοψηφιών της Βουλής, των Υπουργών και, εν γένει, του πολιτικού συστήματος, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Λοβέρδος.

5. Ενοποίηση των Φ.Κ.Α., με κατεύθυνση τη συγκρότηση, προκειμένου για την κύρια σύνταξη τριών ομάδων (Μισθωτοί, Αυτοπασχολούμενοι, Αγρότες), μετά την εκπόνηση των αναγκαίων μελετών και σε βάθος δεκαετίας. Η επιλογή αυτή, σημείωσε ο υπουργός, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη, τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν σήμερα, και να προβλέπει χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης της ασφαλιστικής και διοικητικής ενοποίησης σε βάθος δεκαετίας. Στο πλαίσιο αυτό είναι απολύτως απαραίτητη η αναζήτηση βιώσιμων σχημάτων και για την επικουρική ασφάλιση.

6. Διαχωρισμός του συνταξιοδοτικού συστήματος, από τον κλάδο Υγείας. Όπως σημείωσε ο υπουργός, η σημερινή διάσπαση των υπηρεσιών υγείας επιφέρει αυξημένο κόστος στις υπηρεσίες υγείας και ποιοτική υποβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών και χαρακτήρισε επιβεβλημέναη την ενοποίηση των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων υπηρεσιών υγείας. «Το εθνικό σύστημα υγείας πρέπει να γίνει επιτέλους ενιαίο και καθολικό, 27 χρόνια μετά τη θέσπισή του (Ν. 1397/83) και η πολιτική υγείας να ασκείται ολοκληρωτικά από το Υπουργείο Υγείας. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει όλες οι υπηρεσίες υγείας των Φ.Κ.Α. να ενταχθούν στο εθνικό σύστημα. «Στις προτάσεις μας για τις δομικές αλλαγές του Ασφαλιστικού, τον Δεκέμβριο του 2009, συμπεριλάβαμε το διαχωρισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος, από τις υπηρεσίες υγείας και την υπαγωγή των δεύτερων στο Ε.Σ.Υ.», ανέφερε ο υπουργός και πρόσθεσε:

«Η δομική αυτή αλλαγή είναι επιβεβλημένη και θα διευκολύνει τον εξορθολογισμό του συνταξιοδοτικού μας συστήματος, καθώς και την καλύτερη διαχείρισή του. Η ένταξη των υπηρεσιών υγείας των Φ.Κ.Α. στο Ε.Σ.Υ. και ο διαχωρισμός του κλάδου αυτού από το σύστημα συνταξιοδότησης προτείνεται να νομοθετηθεί τώρα και να πραγματοποιηθεί σταδιακά με την έκδοση διαδοχικών προεδρικών διαταγμάτων και Υπουργικών Αποφάσεων. Κρίνουμε απαραίτητο να εφαρμοστεί σε ένα πρώτο στάδιο ένα σχετικό πιλοτικό πρόγραμμα, προκειμένου να διορθωθούν οι ατέλειες που συνήθως μόνο η πράξη αναδεικνύει».

Όπως είπε, το ζήτημα αυτό έχει συζητηθεί και συμφωνηθεί με την Υπουργό Υγείας και έχουν δοθεί οι εντολές για την καταγραφή των στοιχείων που αφορούν τα έσοδα και τις δαπάνες ανά φορέα, της σχετικής κινητής και ακίνητης περιουσίας τους, καθώς και το προσωπικό, ιατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό. Οι υπουργοί Εργασίας και Υγείας θα παρουσιάσουν από κοινού στον κοινωνικό διάλογο για το Ασφαλιστικό τον τρόπο διαχωρισμού του συνταξιοδοτικού συστήματος από το σύστημα υγείας, καθώς και το σχετικό χρονοδιάγραμμα εφαρμογής.

7. Εφαρμογή της απόφασης του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ C-559/07, απόφαση της 26ης Μαρτίου 2009), για την εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών-γυναικών στο Δημόσιο. Η εφαρμογή αυτή θα γίνει σταδιακά, αρχής γενομένης από το έτος 2013.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1775948

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Ολοκληρώθηκε η διαβούλευση του σχ/ν για την επιλογή ηγεσίας στη δικαιοσύνη updated

Ολοκληρώθηκε τα μεσάνυχτα της Κυριακής η δημόσια διαβούλευση για το σχ/ν του υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με την «Επιλογή δικαστικών λειτουργών στις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης και επαναφορά της αρχής του αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων».
Με νεότερη ανακοίνωση το υπουργείο Δικαιοσύνης θα ενημερώσει για τις τροποποιήσεις που θα γίνουν στο σχέδιο νόμου με αφορμή τα σχόλια και τις απόψεις, όσων συμμετείχαν στη δημόσια διαβούλευση.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1775432

ΑΠ: Συνταγματικό το ν/σχ για την επιλογή των ανώτατων στελεχών της Δικαιοσύνης
Συνταγματικό έκρινε ομόφωνα η Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου (46 δικαστές) το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για την αλλαγή του τρόπου επιλογής των ηγεσιών των τριών ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η επιλογή των ηγεσιών των ανωτάτων δικαστηρίων θα γίνεται μέσω της Βουλής, δηλαδή θα εκφέρει γνώμη η διάσκεψη των προέδρων της Βουλής για τους υποψηφίους που θα καλύψουν τις κενές θέσεις των ανωτάτων δικαστηρίων αλλά και πάλι τον τελικό λόγο θα έχει το υπουργικό συμβούλιο.
Παράλληλα η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ισοψήφισε (23-23) για το θέμα της υποχρεωτικής ακρόασης των κρινομένων υποψηφίων από την διάσκεψη των προέδρων της Βουλής. Υπέρ της επαναφοράς του αυτοδιοίκητου των μεγάλων δικαστηρίων της χώρας τάχθηκε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.
Ως προς το αυτοδιοίκητο, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έκρινε, (19 δικαστές τάχθηκαν υπέρ και 22 κατά) ότι η εκλογή του διευθύνοντα (προϊσταμένου) δικαστηρίου πρέπει να γίνεται από την Ολομέλεια του επόμενου βαθμού, δηλαδή ο προϊστάμενος του Πρωτοδικείου θα εκλέγεται από την Ολομέλεια των Εφετών.
Επίσης, η Διοικητική Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στην σημερινή συνεδρίασή της τάχθηκε ομόφωνα υπέρ της επαναφοράς του αυτοδιοίκητου των μεγάλων δικαστηρίων κρίνοντας συνταγματικό το θεσμό αυτό.
Ακόμα, η Ολομέλεια του ΣτΕ πρότεινε να απαλειφθεί από το νομοσχέδιο το κώλυμα εκλογής που προβλέπεται, εφόσον οι υποψήφιοι προς εκλογή δικαστές δεν έχουν ευδόκιμη θητεία.
Η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του Ελεγκτικού Συνεδρίου συμφωνεί με το περιεχόμενο του νομοσχεδίου επισημαίνοντας ότι έτσι θα επιτευχθούν οι στόχοι της επιλογής της ηγεσίας ώστε να εκλέγονται οι άξιοι και ικανοί με διακομματική συναίνεση. Ακόμη, αναφέρει η Ένωση του Ελεγκτικού Συνεδρίου ότι τάσσεται υπέρ της επαναφοράς του αυτοδιοίκητου με ασφαλιστικές όμως δικλίδες.
Εξ’ άλλου, η γενική συνέλευση της Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας, πριν ακόμη δοθεί στη δημοσιότητα το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, είχε αποφανθεί ότι είναι συνταγματική η ρύθμιση που προβλέπει ότι η Βουλή θα γνωμοδοτεί για τα πρόσωπα που προεπιλέγονται για τις ηγεσίες των ανωτάτων δικαστηρίων.
Τέλος, υπέρ της συνταγματικότητας του νομοσχεδίου έχει ταχθεί και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία μέσα στις επόμενες μέρες θα εκδώσει σχετική ανακοίνωση.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

___________________
Άκουσα στο ραδιόφωνο ότι η διάταξη που ήθελε να περάσει ο Καστανίδης για το αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων προσκρούει σε διάταξη που λέει ότι την επιλογή τη κάνει το υπουργικό συμβούλιο... Δηλαδή, με τα όσα ισχύουν σήμερα, μόνο το υπουργικό συμβούλιο μπορεί να εκλέξει τους ανώτατους δικαστικούς ή η ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας πηγάζει από την έγκριση της εκτελεστικής - δεν έπρεπε να είναι ανεξάρτητες;
Αλλά μάλλον αυτό είναι το πνεύμα του νόμου...

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Το μεγάλο αγκάθι που λέγεται Ασπίς

update 16/2/2010

«Εργα και ...ημέρες» στον όμιλο της Aspis

Καθώς νέες αποκαλύψεις για τη δραστηριότητα Ψωμιάδη στον όμιλο Aspis αποκαλύπτονται, έρχονται στην επιφάνεια και οι ευθύνες του επίσημου κράτους. Λάθη και παραλείψεις των εποπτικών αρχών και μια περίεργη σιωπή που σκέπαζε τις δραστηριότητες του πρώην μετόχου της «Ασπίς Πρόνοια», εξέθρεψαν το φαινόμενο Ψωμιάδη, που έσκασε σαν φούσκα στην ελληνική αγορά. Οι δραστηριότητές του προκάλεσαν αρκετές φορές τις εποπτικές αρχές τουλάχιστον από το 2000, αλλά ποτέ ο έλεγχος δεν οδήγησε στην τιμωρία. Παράνομα ασφαλιστικά προϊόντα, κατακλυσμός της αγοράς με προσωπικές επιταγές και υπεραποδόσεις, ομόλογα αμφιβόλου αντικρίσματος, υπερτιμημένα ακίνητα και αγοραπωλησίες μετοχών, επιστρατεύθηκαν σε μια προσπάθεια να καλυφθούν μαύρες τρύπες και όχι μόνο.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_14/02/2010_390807

Οι αποκαλύψεις σπάνε την «ομερτά» στον όμιλο Ασπίδος

Της Ευγενιας Tζωρτζη

Ο νόμος της σιωπής που ίσχυσε για πάνω από 10 χρόνια, ίσως και 15, αν θελήσουμε να πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή, στην περίπτωση της «Ασπίς Πρόνοια» και όσων «επιπλοκών» είχε προκαλέσει εκεί ο πρώην μεγαλομέτοχος του ομίλου Παύλος Ψωμιάδης, αρχίζει πλέον να καταρρίπτεται.

Η ομερτά που τηρήθηκε παύει πια να δεσμεύει όσους από τη θέση του θύματος ή του θύτη ενεπλάκησαν σε αυτήν την υπόθεση και αναδεικνύονται σταδιακά οι κύριοι υπεύθυνοι για τη δημιουργία του φαινομένου. Οι ευθύνες δεν εξαντλούνται στον Παύλο Ψωμιάδη, αλλά αφορούν τις ίδιες τις εποπτικές αρχές, που, αν όχι από την αρχή, σίγουρα όμως αρκετά έγκαιρα, γνώριζαν τις πρακτικές που ο πρώην μεγαλομέτοχος χρησιμοποιούσε. Στόχος του, η επιβίωσή του, που τελικά περνούσε μέσα από τη γιγάντωση του προβλήματος έτσι ώστε να ισχύσει «to big to fail», δηλαδή πολύ μεγάλος για να αποτύχει.

Μεταξύ αυτών το υπουργείο Ανάπτυξης που είχε τον έλεγχο της ασφαλιστικής αγοράς μέχρι το 2007, αλλά και τον έλεγχο των ανωνύμων εταιρειών, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, η Τράπεζα της Ελλάδος, οι φορολογικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί, η δικαστική εξουσία και εν τέλει η πολιτική εξουσία, που είτε συνδιαλεγόταν είτε επεδίωκε να μεταθέσει τη δική της ευθύνη για το πρόβλημα στον επόμενο. Σημειώνεται ότι την Παρασκευή, το Yπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να περάσει στην Tράπεζα της Eλλάδος ο έλεγχος της αρμόδιας εποπτικής αρχής για τις ασφαλιστικές εταιρείες (EΠEIA).

Η ίδια η εισαγωγή της «Ασπίς Πρόνοια» στο Χρηματιστήριο το 1995 θα μπορούσε να κινητοποιήσει τις εποπτικές αρχές, αφού ήταν γνωστό ότι έγινε έχοντας ο ίδιος προσωπικά ή μέσω του δικτύου του διαθέσει τις μετοχές μέσω της γνωστής διαδικασίας των warrants και με υπέρογκα επιτόκια. Η εισαγωγή έγινε υπό την πίεση της αποπληρωμής ποσού 5 δισ. δρχ. προς τον ολλανδικό όμιλο της Aegon, από τον οποίο είχε δανειστεί προκειμένου να συστήσει την Aspis Bank, αλλά και την πίεση εξαγοράς, στη συνέχεια, του ποσοστού του όταν το 1993 αποφάσισε να αποχωρήσει.

Οι εποπτικές αρχές θα μπορούσαν να είχαν επέμβει επίσης, το 1998, όταν με την έκδοση της πρώτης σειράς Aspis Bond, που ως εσωτερικό μεταβλητό κεφάλαιο (έτσι λέγονται τα αμοιβαία που επενδύουν τα προϊόντα unit linked) κατέληξε να έχει τοποθετήσει το 90% των χρημάτων του στη μετοχή της Aspis Bank. Αν και ο νόμος δεν ορίζει πού πρέπει να επενδύει ένα εσωτερικό μεταβλητό κεφάλαιο, το γεγονός ότι αυτό γινόταν για να στηρίζει τη μετοχή της τράπεζας θα μπορούσε να αποτελέσει αιτία παρέμβασης, ακόμη κι αν η σχετική κίνηση δεν ήταν ευθέως παράνομη.

Ο Παύλος Ψωμιάδης κατέληξε ήδη από τις αρχές του 2000 να δανείζεται για να ξεπληρώνει τις ήδη υψηλές οφειλές που είχε δημιουργήσει και ο μόνος τρόπος για να το πετύχεις αυτό δεν είναι άλλος από το να δανείζεσαι ακόμη πιο ακριβά. Τα χαρτιά που κυκλοφορούσαν στην αγορά είτε με τη μορφή μετοχών είτε με τη μορφή επιταγών δεν ήταν παρά τοξικοί τίτλοι (junk bonds), που συναλλάσσονταν κάθε φορά με ακόμη υψηλότερο τίμημα.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_100034_14/02/2010_390800

Οι λανθασμένες κινήσεις και το αίσθημα της ατιμωρησίας

Ο Π. Ψωμιάδης πίστευε ότι μέσα από τις διαδοχικές εξαγορές, μια πρακτική που ακολούθησε για περίπου 15 χρόνια, θα αύξανε την αξία του ομίλου του και συνεπώς και της μετοχής. Η προσδοκία δεν επαληθεύθηκε. Οι υποχρεώσεις που αναλάμβανε, μέσα από την εγγύηση του κεφαλαίου των επενδυτικών προϊόντων που πουλούσε όταν το χρηματιστήριο κατακρημνιζόταν, την εγγύηση υπέρογκων αποδόσεων και το δανεισμό μέσω επιταγών με υψηλότατα επιτόκια, ήταν τελικώς πολλαπλάσιες αυτών που μπορούσε να αντέξει.

Η λύση αναζητήθηκε σε επιλογές όπως η υπερτίμηση των στοιχείων του ενεργητικού της εταιρείας, πρακτική που πήρε χαρακτήρα συστηματικής παραπλάνησης των εποπτικών αρχών.

Οικόπεδα στα Ισθμια που αγοράζονταν με εικονικά συμβόλαια, δασικές εκτάσεις στην Εύβοια που μπήκαν στα βιβλία της επιχείρησης επτά φορές πάνω από την αξία αγοράς τους, θυγατρικές του ομίλου η αξία των οποίων αποτιμώνταν με βάση το έλλειμμα που υπήρχε κάθε φορά στα αποθεματικά και αγορές μετοχών εταιρειών του ομίλου προκειμένου να αποπληρώνει τις οφειλές που δημιουργούσε.

Εκκωφαντική υπήρξε επίσης και η απουσία τόσο της ΤτΕ όσο και της Ε. Κ. στο θέμα της διάθεσης ομολόγων της Ασπίς Κάπιταλ, της προσωπικής εταιρείας του Παύλου Ψωμιάδη. Η γκρίζα ζώνη που υπήρχε στη νομοθεσία για τις δημόσιες εγγραφές που απαλλάσσει τον εκδότη από την υποχρέωση έκδοσης ενημερωτικού δελτίου, εάν οι τίτλοι απευθύνονται σε λιγότερα από 100 άτομα, ή σε επενδυτές με συνολική αξία τουλάχιστον 50.000 ευρώ ανά επενδυτή, επέτρεψε σε μια εταιρεία με αρνητικά ίδια κεφάλαια να προχωρήσει σε πέντε εκδόσεις ομολόγων συνολικού ύψους άνω των 50 εκατ. ευρώ από το 2005.

Σε όλες τις περιπτώσεις ο έλεγχος των δικαστικών και των εποπτικών αρχών κινητοποιήθηκε μόνο κατόπιν καταγγελιών, χωρίς ποτέ σχεδόν να είναι αποτελεσματικός. Αντίστοιχα εκκωφαντική υπήρξε η σιωπή των αρμοδίων το 2007 στις καταγγελίες του αναλογιστή της εταιρείας Θεόδωρου Αναγνωστόπουλου, που έκανε λόγο για παραποίηση των στοιχείων της εταιρείας, στην προσπάθεια του μετόχου να αποκρύψει την αρνητική θέση του ομίλου, που ξεπερνούσε τα 90 εκατ. ευρώ. Παρά το γεγονός ότι η σχετική καταγγελία προκάλεσε την εισαγγελική παρέμβαση, η υπόθεση ουδέποτε έφτασε στο τέλος. Η ατιμωρησία που απολάμβανε ισχυροποίησε τον πρώην μέτοχο της Ασπίδας, αλλά δεν τον απέτρεψε από το να συνεχίσει τη μία λάθος κίνηση μετά την άλλη.

Εξαγορά του ομίλου General Union στην προσπάθειά του να αποσπάσει τα διαθέσιμα της εταιρείας, μεταφορά των κεφαλαίων από τη σουηδική Aspis Liv σε λογαριασμούς του εξωτερικού, εξαγορές στην Κύπρο και χειραγωγήσεις μετοχών, εξαγορές οικοπέδων στην Κύπρο και μετέπειτα στη Ρουμανία, και εν τέλει μια πλαστή εγγυητική επιστολή ύψους 500 εκατ. ευρώ. Σήμερα η οργή από αυτούς που βλέπουν τα χρήματά τους να χάνονται οριστικά -και όχι από αυτούς που έβγαλαν δίπλα του χρήματα- δείχνει όχι μόνο να έχει ξεχειλίσει, αλλά και να είναι πιο στοχευμένη.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_100035_14/02/2010_390799


________

Σφίγγει σταδιακά ο κλοιός γύρω από τον πρώην μεγαλομέτοχο της Ασπίς Πρόνοια Παύλο Ψωμιάδη, ο οποίος αντιμετωπίζει διεκδικήσεις από εκατοντάδες ομολογιούχoυς της Ασπίς Κάπιταλ, αλλά και ασφαλισμένoυς της Ασπίς. Η παράταση της αβεβαιότητας στην περίπτωση των ασφαλισμένων προσκρούει στην ανυπαρξία θεσμικού πλαισίου που θα διασφαλίζει τον τρόπο αποζημίωσής τους, καθώς το υπουργείο Οικονομικών τηρεί σιγήν ισχύος για το προωθούμενο κείμενο του νομοσχεδίου, που αναφέρεται στην αποζημίωση έως και το ποσό των 100.000 ευρώ.

Μια ασφαλής εικόνα για το ύψος του ελλείμματος θα απαιτήσει σύμφωνα με τον εκκαθαριστή επόπτη κ. Γιάννη Παντελίδη περί τους δύο περίπου μήνες, ενώ μια πρώτη εκτίμηση προσδιορίζει το ύψος του ελλείμματος στα 350 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για τα 200 εκατ. ευρώ που είχε καταλογίσει η ΕΠΕΙΑ ως «τρύπα» στα αποθέματα της εταιρείας, ενώ στα 150 εκατ. ευρώ υπολογίζεται η ζημιά από την απομείωση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας.

Το πραγματικό έλλειμμα, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις υπολογίζεται στα 500 εκατ. ευρώ, αλλά η αποτίμηση σε καμιά περίπτωση δεν διασφαλίζει και την καταβολή των αποζημιώσεων. Θα ακολουθήσει το δύσκολο έργο της ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας, η πλειονότητα των οποίων είναι τοποθετήσεις σε ακίνητα, που απαιτούν μήνες ή ίσως και χρόνια για την πώλησή τους. Η απροθυμία του υπουργείου Οικονομικών να αποσαφηνίσει τον τρόπο κάλυψης των ασφαλισμένων, εντείνει την ανησυχία, που επεκτείνεται πλέον και στους ασφαλισμένους της Commercial Value.

Το παζλ των διεκδικήσεων συμπληρώνουν οι ομολογιούχοι της Ασπίς Κάπιταλ, που αριθμούν περί τους 300 περίπου κατόχους αντίστοιχων τίτλων συνολικού ύψους άνω των 50 εκατ. ευρώ και η προοπτική αποζημίωσής τους είναι ανέφικτη, αφού πρόκειται για επενδυτές που δεν υπόκεινται σε κανένα θεσμικό πλαίσιο. Οι πληροφορίες για ενδεχόμενο πτώχευσης της Ασπίς Κάπιταλ, έχουν κινητοποιήσει τους κατόχους αυτών των τίτλων, οι οποίοι στρέφονται δικαστικά με την κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων που αποσκοπούν στη δέσμευση της περιουσίας του Παύλου Ψωμιάδη και των μελών της οικογενείας του.

Η δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης κορυφώνεται με την κατάθεση αγωγής από την πλευρά του κ. Γιώργου Διαμαντόπουλου, πρώην ιδιοκτήτη του 99,9% της General Union και του 90%της General Trust, για την απόσπαση από τον Παύλο Ψωμιάδη ρευστών διαθεσίμων άνω των 16 εκατ. ευρώ από τους λογαριασμούς της εταιρείας. Την ίδια στιγμή σε πλήρη εξέλιξη είναι η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης από τις σουηδικές αρχές που ερευνούν την παράνομη μεταφορά κεφαλαίων 33 εκατ. ευρώ της Aspis Liv (θυγατρικής της Ασπίς Κάπιταλ), σε λογαριασμούς στην Ελβετία και το Λονδίνο.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_07/02/2010_389869

_________________________
Αναρωτιέμαι εάν είναι η περίπτωση εγχώριας ENRON. Αποκλείεται όσοι έβλεπαν solvency ratios να μην είχαν δει κάτι. Αλλά ποια στοιχεία σ'αυτή τη χώρα είναι αξιόπιστα;

Mαύρη τρύπα το αντιπαραγωγικό, σπάταλο δημόσιο

Κάθε χρόνο χάνονται 18 δισ. ευρώ κάπου... στο δρόμο σύμφωνα με στοιχεία της Tράπεζας της Eλλάδος και της EKT. Πρόκειται για τη σπατάλη του ελληνικού δημόσιου τομέα, που εξαφανίζει σαν «μαύρη τρύπα» τα λεφτά των φορολογουμένων και αναδεικνύει τον κρατικό τομέα πρωταθλητή σε κόστος και αναποτελεσματικότητα σε όλη την Ευρώπη. Αιτία αποτελεί μία σειρά στρεβλώσεων που ξεκινά από το χαώδες Δημόσιο και φτάνει μέχρι το αναξιοκρατικό σύστημα μισθών και επιδομάτων. Κάπως, έτσι, ο μέσος Ελληνας δημόσιος υπάλληλος θεωρείται από τους πιο ακριβοπληρωμένους στην Ευρώπη, σε σχέση με την παραγωγικότητά του, τον πληθυσμό και την οικονομία της χώρας.

Η σύγκριση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη είναι συντριπτική:

«Εξω» υπάρχουν αρκετά λιγότεροι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά καλύτερα αμειβόμενοι, και άρα μικρότερη σπατάλη και μεγαλύτερη παραγωγικότητα. Επίσης λίγα και συγκεκριμένα επιδόματα που αποτελούν ένα μικρό μέρος του συνολικού μισθού. Αντί για μια σειρά επιδομάτων (π.χ. έξοδα κίνησης, εκτός έδρας κλπ.) προσφέρονται αντίστοιχες φοροαπαλλαγές, οι οποίες, όμως, ισχύουν και για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους (π.χ. μεταφορικό κόστος όταν η οικία είναι μακριά από την εργασία, δαπάνες για αθλητικές δραστηριότητες των παιδιών κ.α). Επίσης, κοινές είναι για τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα οι διάφορες κοινωνικές παροχές, όπως επιδόματα ανεργίας, παιδιών, τοκετού κλπ.

Πολλών ταχυτήτων

Και μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις, η σπατάλη και η μικρή παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα να αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό, όμως στη Γερμανία, τη Γαλλία, ή τη Φινλανδία υπάρχει και υψηλότερη παραγωγικότητα - αποτελεσματικότητα.

Επίσης, πολιτικές επιδομάτων «α λα ελληνικά» και δημόσιοι υπάλληλοι πολλών ταχυτήτων παρατηρούνται και σε άλλες χώρες, όπως στην Ιταλία και την Ισπανία. Ομως, τα φαινόμενα αυτά είναι πιο περιορισμένα και σε ορισμένες περιπτώσεις οφείλονται σε διαφορές που υπάρχουν στις δομές του Δημοσίου.

Για παράδειγμα, ένας οδηγός λεωφορίου στη Ρώμη με τα ίδια προσόντα, την ίδια οικογενειακή κατάσταση και την ίδια προϋπηρεσία αμείβεται διαφορετικά από τον συνάδελφό του στο Μιλάνο. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, πολλές υπηρεσίες ανήκουν στην τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία έχει διαφορετικούς προϋπολογισμούς από τις υπόλοιπες. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει διαφορά στους μισθούς που φτάνει τα 2.500 ευρώ, λόγω επιδομάτων, όπως αποκάλυψε την περασμένη Κυριακή η «Κ», μεταξύ δημοσίων υπαλλήλων μόνο επειδή εργάζονται σε διαφορετική υπηρεσία ή υπουργείο.

Γενικά, στην Ελλάδα τα επιδόματα ξεκινούν από το 10% του μισθού και φτάνουν πάνω από το 100%, όταν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αποτελεί ένα μικρό ποσοστό που κυμαίνεται γύρω στο 2% με 10%.

Επίσης, την ώρα που τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη μετρούν την αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα, περιορίζοντας το κόστος του, οι ελληνικές κυβερνήσεις υπόσχονται λιγότερο κράτος με... περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους. Από 861.000 δημόσιους υπαλλήλους το 1999, το 2008 αυξήθηκαν σε 1.022.100, σύμφωνα με στοιχείο του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO).

Μελέτη

Μελέτη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας διαπιστώνει ότι η αποτελεσματικότητα του ελληνικού Δημοσίου κατατάσσεται στην τελευταία θέση μεταξύ 23 χωρών-μελών του ΟΟΣΑ που εξέτασε. Το συμπέρασμα της ΕΚΤ είναι ότι το ελληνικό Δημόσιο θα μπορούσε να παράγει το ίδιο έργο με την ίδια ποιότητα, αλλά με μικρότερο κόστος κατά 27% των πρωτογενών δαπανών. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί στη σπατάλη του Δημοσίου που ανέρχεται σε 18 δισ. ευρώ το χρόνο. Επίσης, η ΕΚΤ διαπιστώνει ότι το αποτέλεσμα που παράγει το ελληνικό Δημόσιο είναι 35% μικρότερο από ό,τι θα έπρεπε βάσει των κρατικών δαπανών που απορροφά.

Τα συμπεράσματα αυτά έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά διαρθρωτικών προβλημάτων που εκτοξεύουν το κόστος του Δημοσίου, όπως είναι η γραφειοκρατία, η οποία σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στοιχίζει ετησίως 4 δισ. ευρώ. Το αποτέλεσμα είναι να κοστίζει στον Ελληνα φορολογούμενο κάθε δημόσιος υπάλληλος σχεδόν υπερδιπλάσια από ό,τι είναι το κόστος των αποδοχών του. Με άλλα λόγια, το ελληνικό Δημόσιο μοιάζει σαν μια μηχανή παραγωγής ελλειμμάτων μόνο επειδή λειτουργεί.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100021_07/02/2010_389969

Γερμανία - Ιταλία - Ιρλανδία
Σύγκλιση με τον ιδιωτικό τομέα

Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν κατατεθεί στη Βουλή από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, οι μέσες ετήσιες (ονομαστικές αποδοχές) στο Δημόσιο ανέρχονται σε περίπου 29.000 ευρώ. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, οι μέσες ονομαστικές ετήσιες αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα ανέρχονται σε 30.000 ευρώ και στον δημόσιο στα 35.000 ευρώ. Η διαφορά με πολλά ευρωπαϊκά κράτη είναι ότι στην Ελλάδα το χάσμα μεταξύ μισθών του ιδιωτικού και του δημοσίου τομέα μεγαλώνει προς όφελος του δεύτερου. Επίσης, οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι λιγότεροι σε σχέση με τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.

Στη Γερμανία, οι δημόσιοι υπάλληλοι (περίπου 6 εκατ.) αποτελούν το 14% του συνολικού εργατικού δυναμικού (ιδιωτικός και δημόσιος τομέας), όταν το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα είναι 22,3% (1 εκατ. δημόσιοι υπάλληλοι και 4,5 εκατ. συνολικό εργατικό δυναμικό στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα).

Σε μία άλλη μεγάλη χώρα, την Ιταλία με ΑΕΠ 1,5 τρισ. ευρώ και πληθυσμό 60 εκατ., απασχολούνται 3,6 εκατ. δημόσιοι υπάλληλοι που αντιστοιχούν στο 14,5% των εργαζομένων. Ο μέσος μισθός των Ιταλών δημόσιων υπαλλήλων ανέρχεται σε 3.500 ευρώ, εκ των οποίων τα διάφορα επιδόματα κατά μέσο όρο είναι 1.150 ευρώ τον μήνα. Ο μέσος μισθός του ιδιωτικού υπαλλήλου είναι γύρω στα 2.500 ευρώ. Η παραγωγικότητα του δημοσίου τομέα στην Ιταλία είναι 68%, έναντι 65% στην Ελλάδα. Η Ιρλανδία διαθέτει έναν από τους πιο αποτελεσματικούς δημόσιους τομείς. Μικρή σπατάλη (μόλις 7% των πρωτογενών δαπανών) και υψηλή αποδοτικότητα που φτάνει το 93%. Απασχολεί 37.300 δημόσιους υπαλλήλους (17,7% των συνολικών μισθωτών), των οποίων ο μέσος μηνιαίος μισθός αγγίζει τα 6.000 ευρώ. Τα επιδόματα περιορίζονται στα βασικά (παιδιά, υπερωρίες κ.λπ). Ωστόσο, προσφέρεται σειρά επιδομάτων και κοινωνικών παροχών τόσο στους ιδιωτικούς όσο και στους δημοσίους υπαλλήλους. Για παράδειγμα, προβλέπεται επίδομα στις μονογονεϊκές οικογένειες και σειρά φοροαπαλλαγών για διάφορες δαπάνες των παιδιών. Ο δάσκαλος των 35 ετών (10 χρόνια προϋπηρεσία, παντρεμένος και έχει δύο παιδιά) αμείβεται ετησίως με 40.500 ευρώ και ο αντίστοιχος οδηγός λεωφορείου με 36.500 ευρώ.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100017_07/02/2010_389968

Πορτογαλία – Ισπανία
Ψαλίδι σε μισθούς και μπόνους

Η Πορτογαλία, με πληθυσμό και ΑΕΠ όσο περίπου της Ελλάδας, απασχολεί 677.900 δημοσίους υπαλλήλους (13% των συνολικών μισθωτών). Ο μέσος μηνιαίος μισθός ανέρχεται σε 1.900-2.000 ευρώ και τα επιδόματα αντιστοιχούν περίπου στο 2% του μισθού. Σημειώνεται ότι η Πορτογαλία από το 2006 μέχρι το 2008 μείωσε τους δημοσίους υπαλλήλους κατά 51.486 και τις μισθολογικές δαπάνες από 21 δισ. ευρώ σε 18,7 δισ. ευρώ.

Τα επιδόματα συνολικά μειώθηκαν σε 440 εκατ. ευρώ. Επιπλέον, η Πορτογαλία προσφέρει μπόνους παραγωγικότητας βάσει συγκεκριμένων στόχων στους δημοσίους υπαλλήλους. Το 2008 προσέφερε μπόνους παραγωγικότητας σε 3.500 δημοσίους υπαλλήλους συνολικού ύψους 5,2 εκατ. ευρώ ή 1.485 ευρώ (ετήσιο ποσό) στον καθένα.

Στην Πορτογαλία προβλέπονται μια σειρά φοροαπαλλαγών που σχετίζονται με την οικογενειακή κατάσταση (αριθμός παιδιών), τις δαπάνες που προκύπτουν από άτομα με αναπηρία σε μία οικογένεια κ.λπ.

Ενας δάσκαλος σε δημόσιο σχολείο με 10 χρόνια προϋπηρεσία, παντρεμένος που έχει δύο παιδιά, λαμβάνει ετήσιες ονομαστικές αποδοχές 24.300 ευρώ και καθαρές 18.307 ευρώ (ή 1.307 ευρώ τον μήνα). Εργάζεται 24 ώρες την εβδομάδα, έναντι 33 στην Ελλάδα όπου ο ίδιος δάσκαλος παίρνει ονομαστικό μισθό 1.840 ευρώ τον μήνα.

Στην Ισπανία εργάζονται περίπου 3 εκατ. δημόσιοι υπάλληλοι που αντιστοιχούν στο 14,6% των μισθωτών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Ο μέσος μηνιαίος μισθός υπολογίζεται σε 2.800 ευρώ, αλλά περιλαμβάνει αρκετά επιδόματα. Στην Ισπανία υπάρχουν τρεις βασικές κατηγορίες επιδομάτων.

Η πρώτη έχει σχέση με την επικινδυνότητα και τη δυσκολία της εργασίας με επιδόματα που κυμαίνονται μεταξύ 1.000 ευρώ και 28.000 ευρώ ετησίως.

Η δεύτερη κατηγορία έχει σχέση με την παραγωγικότητα και κυμαίνεται μεταξύ 1.000 ευρώ και 12.000 ευρώ ετησίως, ανάλογα με το μισθολογικό κλιμάκιο. Η τρίτη κατηγορία αποτελεί την υπερωριακή εργασία. Ενας οδηγός λεωφορείου με 10 χρόνια προϋπηρεσία, 35 ετών, παντρεμένος και έχει δύο παιδιά, λαμβάνει ετήσιες ονομαστικές αποδοχές 19.230 ευρώ, έναντι 17.461 ευρώ ο αντίστοιχος Ελληνας.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100018_07/02/2010_389967

Η... εξαιρετικά επείγουσα αύξηση στα οδοιπορικά υπαλλήλων της Βουλής

Του Γιωργου Σ. Μπουρδαρα

Το έγγραφο που έφευγε στις 18 Σεπτεμβρίου 2009 από το γραφείο τού τότε υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών με αποδέκτες μια ντουζίνα κρατικούς φορείς, είχε την ένδειξη, με έντονα γράμματα, «ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΕΙΓΟΝ». Με τον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, εν μέσω έντονης προεκλογικής περιόδου, να λέει εκείνη την ημέρα σε συγκέντρωση ότι «έχουμε όλοι βαθιά συναίσθηση της κρισιμότητας των στιγμών», και ότι «οι περιστάσεις απαιτούν δύσκολες αποφάσεις», θα περίμενε κανείς ότι κάποια εξαιρετικά επείγουσα, δύσκολη απόφαση από το οικονομικό επιτελείο διαβιβαζόταν σε τόσους φορείς. Κι όμως... Το επίμαχο έγγραφο απλώς έδινε εντολή να... αυξηθεί το ποσό της μηνιαίας αποζημίωσης «για τα οδοιπορικά έξοδα τα οποία δικαιούνται οι υπάλληλοι που διατίθενται για τη γραμματειακή υποστήριξη των βουλευτών, καθώς και οι υπάλληλοι και αστυνομικοί που διατίθενται στα γραφεία των κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή και στην Ευρωβουλή»!

Το εν λόγω έγγραφο είναι αποκαλυπτικό των μηχανισμών μέσω των οποίων μοιράζεται το δημόσιο χρήμα. Η προσεκτικότερη μελέτη του δε, αλλά και μια μικρή αναδρομή στο αρχείο, αποκαλύπτει και κάτι ακόμα: μια παλαιότερη εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομικών, του 1992, η οποία μνημονεύεται στο εν λόγω έγγραφο προέβλεπε μεταξύ άλλων ότι «η ανωτέρω αποζημίωση καταβάλλεται χωρίς καμία κράτηση και δεν υπόκειται σε φόρο εισοδήματος».

Σε ό,τι αφορά τον τρέχοντα προϋπολογισμό της Βουλής, το συνολικό ποσό της προαναφερόμενης αποζημίωσης, των οδοιπορικών ή αλλιώς εξόδων κίνησης δηλαδή, ανέρχεται σε περίπου 11 εκατ. ευρώ και βρίσκεται – όπως αποκάλυψε η «Κ»– στον ειδικό κωδικό με τον παραπλανητικό τίτλο «Αποζημίωση μελών συλλογικών οργάνων». Κατά την πρόσφατη τελετή κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας των υπαλλήλων της Βουλής, ο εκπρόσωπός τους δήλωσε πως δεν πρόκειται να σιωπήσουν σε τυχόν προσπάθεια μείωσης των αποδοχών τους. Ο μισθός όλων εκείνων που ανεξαρτήτως αντικειμένου εργασίας ή ειδικότητας θεωρούνται «υπάλληλοι της Βουλής» ανέρχεται συνολικά και σε ετήσια βάση στα 28.600.000 ευρώ, ενώ τα πάσης φύσεως επιδόματά τους, φθάνουν στα 60.254.700 ευρώ.

Υπάρχουν, όμως, και οι συνεργάτες των βουλευτών (Ιδιωτικού Δικαίου ορισμένου χρόνου και ειδικές κατηγορίες – όπως χαρακτηριστικά αναφέρονται σε ξεχωριστό κωδικό), η αντιμισθία των οποίων αγγίζει τα 11,9 εκατ. ευρώ.

Λίγα 24ωρα πριν, νέα υπουργική απόφαση προέβλεπε τη μείωση στο μισό (από 90 στις 45 ώρες) των χρημάτων που δικαιολογούνται σαν υπερωριακή απασχόληση και των υπαλλήλων των υπουργείων ή των βουλευτικών γραφείων – προφανώς και της Βουλής. Σε ό,τι αφορά το Κοινοβούλιο, αξιοσημείωτο είναι ότι εντοπίζονται... δύο ταμεία άντλησης χρημάτων για λόγους που είναι σχεδόν ταυτόσημοι: ειδικότερα, υπάρχουν 16.670.700 ευρώ ως «αποζημίωση για υπερωριακή εργασία», καθώς και άλλα 5.660.000 ευρώ ως «αποζημίωση για απασχόληση πέραν του κανονικού ωραρίου υπαλλήλων που έχουν διατεθεί στα γραφεία βουλευτών»...

Ο τρόπος διάθεσης τόσο μεγάλων χρηματικών ποσών έχει προκαλέσει σειρά συζητήσεων, αρνητικών σχολίων και, το τελευταίο διάστημα, ένταση στις σχέσεις των υπαλλήλων της Βουλής με τους δημοσιογράφους και τα ΜΜΕ επειδή «δίνουν τέτοιας έκτασης δημοσιότητα» στο θέμα.

Πάντως, οι ψυχραιμότεροι, σπεύδουν να σημειώσουν ότι γι’ αρκετούς, η εξαντλητικών ρυθμών καθημερινή εργασία τους δικαιολογεί το ύψος των αποδοχών που λαμβάνουν. Και αφού με ρεαλισμό αναγνωρίζουν ότι αντικειμενικά τυγχάνουν «προνομίων» σε σχέση με πολλές άλλες κατηγορίες εργαζομένων, αναφέρουν πως υπάρχει και «η άλλη όψη του νομίσματος»: «Ψάξτε για τις πραγματικές απόλαβες των βουλευτών» μας λέει υπάλληλος που για ευνοήτους λόγους δεν καταγράφονται τα στοιχεία του, διευκρινίζοντας ότι αναφέρεται σε παροχές που κάνουν εξαιρετικά οικονομικότερη την καθημερινότητα του βουλευτή...

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100019_07/02/2010_389966

__________________

Αυτό που ξέρω είναι ότι ο πάνω είναι ο πρώτος που δίνει το καλό παράδειγμα. Αυτό, δε νομίζω ότι το βλέπουμε! Περίμενα πρώτα να μειωθούν τουλάχιστον κατά 10-20% οι αποδοχές πρώτα των βουλευτών και όλων των ανώτατων βαθμίδων.

Μετά, μπορούμε να συζητήσουμε για το τι πρέπει να γίνει στους παρακάτω.