update 16/2/2010
Καθώς νέες αποκαλύψεις για τη δραστηριότητα Ψωμιάδη στον όμιλο Aspis αποκαλύπτονται, έρχονται στην επιφάνεια και οι ευθύνες του επίσημου κράτους. Λάθη και παραλείψεις των εποπτικών αρχών και μια περίεργη σιωπή που σκέπαζε τις δραστηριότητες του πρώην μετόχου της «Ασπίς Πρόνοια», εξέθρεψαν το φαινόμενο Ψωμιάδη, που έσκασε σαν φούσκα στην ελληνική αγορά. Οι δραστηριότητές του προκάλεσαν αρκετές φορές τις εποπτικές αρχές τουλάχιστον από το 2000, αλλά ποτέ ο έλεγχος δεν οδήγησε στην τιμωρία. Παράνομα ασφαλιστικά προϊόντα, κατακλυσμός της αγοράς με προσωπικές επιταγές και υπεραποδόσεις, ομόλογα αμφιβόλου αντικρίσματος, υπερτιμημένα ακίνητα και αγοραπωλησίες μετοχών, επιστρατεύθηκαν σε μια προσπάθεια να καλυφθούν μαύρες τρύπες και όχι μόνο.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_14/02/2010_390807
Της Ευγενιας Tζωρτζη
Ο νόμος της σιωπής που ίσχυσε για πάνω από 10 χρόνια, ίσως και 15, αν θελήσουμε να πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή, στην περίπτωση της «Ασπίς Πρόνοια» και όσων «επιπλοκών» είχε προκαλέσει εκεί ο πρώην μεγαλομέτοχος του ομίλου Παύλος Ψωμιάδης, αρχίζει πλέον να καταρρίπτεται.
Η ομερτά που τηρήθηκε παύει πια να δεσμεύει όσους από τη θέση του θύματος ή του θύτη ενεπλάκησαν σε αυτήν την υπόθεση και αναδεικνύονται σταδιακά οι κύριοι υπεύθυνοι για τη δημιουργία του φαινομένου. Οι ευθύνες δεν εξαντλούνται στον Παύλο Ψωμιάδη, αλλά αφορούν τις ίδιες τις εποπτικές αρχές, που, αν όχι από την αρχή, σίγουρα όμως αρκετά έγκαιρα, γνώριζαν τις πρακτικές που ο πρώην μεγαλομέτοχος χρησιμοποιούσε. Στόχος του, η επιβίωσή του, που τελικά περνούσε μέσα από τη γιγάντωση του προβλήματος έτσι ώστε να ισχύσει «to big to fail», δηλαδή πολύ μεγάλος για να αποτύχει.
Μεταξύ αυτών το υπουργείο Ανάπτυξης που είχε τον έλεγχο της ασφαλιστικής αγοράς μέχρι το 2007, αλλά και τον έλεγχο των ανωνύμων εταιρειών, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, η Τράπεζα της Ελλάδος, οι φορολογικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί, η δικαστική εξουσία και εν τέλει η πολιτική εξουσία, που είτε συνδιαλεγόταν είτε επεδίωκε να μεταθέσει τη δική της ευθύνη για το πρόβλημα στον επόμενο. Σημειώνεται ότι την Παρασκευή, το Yπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να περάσει στην Tράπεζα της Eλλάδος ο έλεγχος της αρμόδιας εποπτικής αρχής για τις ασφαλιστικές εταιρείες (EΠEIA).
Η ίδια η εισαγωγή της «Ασπίς Πρόνοια» στο Χρηματιστήριο το 1995 θα μπορούσε να κινητοποιήσει τις εποπτικές αρχές, αφού ήταν γνωστό ότι έγινε έχοντας ο ίδιος προσωπικά ή μέσω του δικτύου του διαθέσει τις μετοχές μέσω της γνωστής διαδικασίας των warrants και με υπέρογκα επιτόκια. Η εισαγωγή έγινε υπό την πίεση της αποπληρωμής ποσού 5 δισ. δρχ. προς τον ολλανδικό όμιλο της Aegon, από τον οποίο είχε δανειστεί προκειμένου να συστήσει την Aspis Bank, αλλά και την πίεση εξαγοράς, στη συνέχεια, του ποσοστού του όταν το 1993 αποφάσισε να αποχωρήσει.
Οι εποπτικές αρχές θα μπορούσαν να είχαν επέμβει επίσης, το 1998, όταν με την έκδοση της πρώτης σειράς Aspis Bond, που ως εσωτερικό μεταβλητό κεφάλαιο (έτσι λέγονται τα αμοιβαία που επενδύουν τα προϊόντα unit linked) κατέληξε να έχει τοποθετήσει το 90% των χρημάτων του στη μετοχή της Aspis Bank. Αν και ο νόμος δεν ορίζει πού πρέπει να επενδύει ένα εσωτερικό μεταβλητό κεφάλαιο, το γεγονός ότι αυτό γινόταν για να στηρίζει τη μετοχή της τράπεζας θα μπορούσε να αποτελέσει αιτία παρέμβασης, ακόμη κι αν η σχετική κίνηση δεν ήταν ευθέως παράνομη.
Ο Παύλος Ψωμιάδης κατέληξε ήδη από τις αρχές του 2000 να δανείζεται για να ξεπληρώνει τις ήδη υψηλές οφειλές που είχε δημιουργήσει και ο μόνος τρόπος για να το πετύχεις αυτό δεν είναι άλλος από το να δανείζεσαι ακόμη πιο ακριβά. Τα χαρτιά που κυκλοφορούσαν στην αγορά είτε με τη μορφή μετοχών είτε με τη μορφή επιταγών δεν ήταν παρά τοξικοί τίτλοι (junk bonds), που συναλλάσσονταν κάθε φορά με ακόμη υψηλότερο τίμημα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_100034_14/02/2010_390800
Ο Π. Ψωμιάδης πίστευε ότι μέσα από τις διαδοχικές εξαγορές, μια πρακτική που ακολούθησε για περίπου 15 χρόνια, θα αύξανε την αξία του ομίλου του και συνεπώς και της μετοχής. Η προσδοκία δεν επαληθεύθηκε. Οι υποχρεώσεις που αναλάμβανε, μέσα από την εγγύηση του κεφαλαίου των επενδυτικών προϊόντων που πουλούσε όταν το χρηματιστήριο κατακρημνιζόταν, την εγγύηση υπέρογκων αποδόσεων και το δανεισμό μέσω επιταγών με υψηλότατα επιτόκια, ήταν τελικώς πολλαπλάσιες αυτών που μπορούσε να αντέξει.
Η λύση αναζητήθηκε σε επιλογές όπως η υπερτίμηση των στοιχείων του ενεργητικού της εταιρείας, πρακτική που πήρε χαρακτήρα συστηματικής παραπλάνησης των εποπτικών αρχών.
Οικόπεδα στα Ισθμια που αγοράζονταν με εικονικά συμβόλαια, δασικές εκτάσεις στην Εύβοια που μπήκαν στα βιβλία της επιχείρησης επτά φορές πάνω από την αξία αγοράς τους, θυγατρικές του ομίλου η αξία των οποίων αποτιμώνταν με βάση το έλλειμμα που υπήρχε κάθε φορά στα αποθεματικά και αγορές μετοχών εταιρειών του ομίλου προκειμένου να αποπληρώνει τις οφειλές που δημιουργούσε.
Εκκωφαντική υπήρξε επίσης και η απουσία τόσο της ΤτΕ όσο και της Ε. Κ. στο θέμα της διάθεσης ομολόγων της Ασπίς Κάπιταλ, της προσωπικής εταιρείας του Παύλου Ψωμιάδη. Η γκρίζα ζώνη που υπήρχε στη νομοθεσία για τις δημόσιες εγγραφές που απαλλάσσει τον εκδότη από την υποχρέωση έκδοσης ενημερωτικού δελτίου, εάν οι τίτλοι απευθύνονται σε λιγότερα από 100 άτομα, ή σε επενδυτές με συνολική αξία τουλάχιστον 50.000 ευρώ ανά επενδυτή, επέτρεψε σε μια εταιρεία με αρνητικά ίδια κεφάλαια να προχωρήσει σε πέντε εκδόσεις ομολόγων συνολικού ύψους άνω των 50 εκατ. ευρώ από το 2005.
Σε όλες τις περιπτώσεις ο έλεγχος των δικαστικών και των εποπτικών αρχών κινητοποιήθηκε μόνο κατόπιν καταγγελιών, χωρίς ποτέ σχεδόν να είναι αποτελεσματικός. Αντίστοιχα εκκωφαντική υπήρξε η σιωπή των αρμοδίων το 2007 στις καταγγελίες του αναλογιστή της εταιρείας Θεόδωρου Αναγνωστόπουλου, που έκανε λόγο για παραποίηση των στοιχείων της εταιρείας, στην προσπάθεια του μετόχου να αποκρύψει την αρνητική θέση του ομίλου, που ξεπερνούσε τα 90 εκατ. ευρώ. Παρά το γεγονός ότι η σχετική καταγγελία προκάλεσε την εισαγγελική παρέμβαση, η υπόθεση ουδέποτε έφτασε στο τέλος. Η ατιμωρησία που απολάμβανε ισχυροποίησε τον πρώην μέτοχο της Ασπίδας, αλλά δεν τον απέτρεψε από το να συνεχίσει τη μία λάθος κίνηση μετά την άλλη.
Εξαγορά του ομίλου General Union στην προσπάθειά του να αποσπάσει τα διαθέσιμα της εταιρείας, μεταφορά των κεφαλαίων από τη σουηδική Aspis Liv σε λογαριασμούς του εξωτερικού, εξαγορές στην Κύπρο και χειραγωγήσεις μετοχών, εξαγορές οικοπέδων στην Κύπρο και μετέπειτα στη Ρουμανία, και εν τέλει μια πλαστή εγγυητική επιστολή ύψους 500 εκατ. ευρώ. Σήμερα η οργή από αυτούς που βλέπουν τα χρήματά τους να χάνονται οριστικά -και όχι από αυτούς που έβγαλαν δίπλα του χρήματα- δείχνει όχι μόνο να έχει ξεχειλίσει, αλλά και να είναι πιο στοχευμένη.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_100035_14/02/2010_390799
________
Σφίγγει σταδιακά ο κλοιός γύρω από τον πρώην μεγαλομέτοχο της Ασπίς Πρόνοια Παύλο Ψωμιάδη, ο οποίος αντιμετωπίζει διεκδικήσεις από εκατοντάδες ομολογιούχoυς της Ασπίς Κάπιταλ, αλλά και ασφαλισμένoυς της Ασπίς. Η παράταση της αβεβαιότητας στην περίπτωση των ασφαλισμένων προσκρούει στην ανυπαρξία θεσμικού πλαισίου που θα διασφαλίζει τον τρόπο αποζημίωσής τους, καθώς το υπουργείο Οικονομικών τηρεί σιγήν ισχύος για το προωθούμενο κείμενο του νομοσχεδίου, που αναφέρεται στην αποζημίωση έως και το ποσό των 100.000 ευρώ.
Μια ασφαλής εικόνα για το ύψος του ελλείμματος θα απαιτήσει σύμφωνα με τον εκκαθαριστή επόπτη κ. Γιάννη Παντελίδη περί τους δύο περίπου μήνες, ενώ μια πρώτη εκτίμηση προσδιορίζει το ύψος του ελλείμματος στα 350 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για τα 200 εκατ. ευρώ που είχε καταλογίσει η ΕΠΕΙΑ ως «τρύπα» στα αποθέματα της εταιρείας, ενώ στα 150 εκατ. ευρώ υπολογίζεται η ζημιά από την απομείωση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας.
Το πραγματικό έλλειμμα, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις υπολογίζεται στα 500 εκατ. ευρώ, αλλά η αποτίμηση σε καμιά περίπτωση δεν διασφαλίζει και την καταβολή των αποζημιώσεων. Θα ακολουθήσει το δύσκολο έργο της ρευστοποίησης των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας, η πλειονότητα των οποίων είναι τοποθετήσεις σε ακίνητα, που απαιτούν μήνες ή ίσως και χρόνια για την πώλησή τους. Η απροθυμία του υπουργείου Οικονομικών να αποσαφηνίσει τον τρόπο κάλυψης των ασφαλισμένων, εντείνει την ανησυχία, που επεκτείνεται πλέον και στους ασφαλισμένους της Commercial Value.
Το παζλ των διεκδικήσεων συμπληρώνουν οι ομολογιούχοι της Ασπίς Κάπιταλ, που αριθμούν περί τους 300 περίπου κατόχους αντίστοιχων τίτλων συνολικού ύψους άνω των 50 εκατ. ευρώ και η προοπτική αποζημίωσής τους είναι ανέφικτη, αφού πρόκειται για επενδυτές που δεν υπόκεινται σε κανένα θεσμικό πλαίσιο. Οι πληροφορίες για ενδεχόμενο πτώχευσης της Ασπίς Κάπιταλ, έχουν κινητοποιήσει τους κατόχους αυτών των τίτλων, οι οποίοι στρέφονται δικαστικά με την κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων που αποσκοπούν στη δέσμευση της περιουσίας του Παύλου Ψωμιάδη και των μελών της οικογενείας του.
Η δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης κορυφώνεται με την κατάθεση αγωγής από την πλευρά του κ. Γιώργου Διαμαντόπουλου, πρώην ιδιοκτήτη του 99,9% της General Union και του 90%της General Trust, για την απόσπαση από τον Παύλο Ψωμιάδη ρευστών διαθεσίμων άνω των 16 εκατ. ευρώ από τους λογαριασμούς της εταιρείας. Την ίδια στιγμή σε πλήρη εξέλιξη είναι η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης από τις σουηδικές αρχές που ερευνούν την παράνομη μεταφορά κεφαλαίων 33 εκατ. ευρώ της Aspis Liv (θυγατρικής της Ασπίς Κάπιταλ), σε λογαριασμούς στην Ελβετία και το Λονδίνο.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_07/02/2010_389869_________________________
Αναρωτιέμαι εάν είναι η περίπτωση εγχώριας ENRON. Αποκλείεται όσοι έβλεπαν solvency ratios να μην είχαν δει κάτι. Αλλά ποια στοιχεία σ'αυτή τη χώρα είναι αξιόπιστα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου