Χοακίν Αλμούνια: «Η Ελλάδα βαδίζει προς πτώχευση »

Oταν ο κ. Χοακίν Αλμούνια έφτασε τον Απρίλιο του 2004 στις Βρυξέλλες οι «ελληνικές στατιστικές» δεν είχαν ακόμη γίνει σημείο αναφοράς στη διεθνή οικονομική βιβλιογραφία. Στις τότε πρώτες κατ΄ ιδίαν συζητήσεις του άφηνε κάποια υπονοούμενα σε βάρος του προκατόχου του και άσπονδου φίλου του κ. Πέδρο Σόλμπες, καταλογίζοντάς του υπερβολική ανεκτικότητα έναντι των δημοσιονομικών μαγειρεμάτων των στοιχείων των μεγάλων κυρίως χωρών, όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία.

Οταν λοιπόν λίγους μήνες αργότερα εμφανίστηκε ο έλληνας υπουργός Οικονομίας κ. Γιώργος Αλογοσκούφης , ο οποίος τον ενημέρωσε ότι είναι έτοιμος να ομολογήσει ότι η Ελλάδα έδινε χαλκευμένα στοιχεία στις Βρυξέλλες, ο κ. Αλμούνια μάλλον χάρηκε, αφού του προσέφερε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τη δημιουργία ενός παραδείγματος προς αποφυγήν για τα άλλα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ.

Ετσι λοιπόν οι «ελληνικές στατιστικές» άρχισαν σιγά σιγά να γίνονται διάσημες και ο κ. Χοακίν Αλμούνια συνέταξε μια έκθεση για το πώς κατάφερε η Ελλάδα και εισήλθε σαν «λαθρεπιβάτης» στο ευρώ, της οποίας το βασικό συμπέρασμα ήταν το εξής: Η ΕΕ δεν έχει ούτε τη δικαιοδοσία ούτε το αναγκαίο προσωπικό για να ελέγχει αποτελεσματικά τη δημοσιονομική κατάσταση των χωρώνμελών της και έως ότου αυτό αλλάξει η Επιτροπή δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να αποδέχεται ό,τι της λένε οι στατιστικές υπηρεσίες των κρατών-μελών.

Το αίτημα Αλμούνια περί αύξησης των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής κάθε άλλο παρά ενθουσίασε τους υπουργούς Οικονομίας των χωρών του ευρώ. Η πρότασή του απερρίφθη μετά πολλών επαίνων και ο ίδιος άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι την ελληνική ρήση «τα εν οίκω μη εν δήμω» μπορεί πλέον να την αμφισβητούν οι ίδιοι οι Ελληνες, οι άλλοι όμως την φυλάσσουν ως κόρην οφθαλμού. Κατόπιν αυτού εγκατέλειψε τις μεγάλες ιδέες περί δημιουργίας ενός μηχανισμού ευρωεπιθεωρητών και έκανε αυτό που σχεδόν οι πάντες του ζητούσαν: να τυλίξει την Ελλάδα σε μια κόλλα χαρτί και να κάνει τον βίο τού όποιου υπουργού της αβίωτο. Οπερ και εγένετο. Του ζητούσε ο κ. Γ. Αλογοσκούφης να εγκρίνει τις τιτλοποιήσεις του δημόσιου χρέους και ο κ. Χ. Αλμούνια τις απέρριπτε άνευ συζητήσεως. Του εμφάνιζε στοιχεία βάσει των οποίων το ελληνικό ΑΕΠ παρουσιαζόταν αυξημένο κατά 25% και του απαντούσε αρνητικά μέσω επιστολών που μετά βίας ακολουθούσαν τους κανόνες της στοιχειώδους ευγένειας.

Οταν καρατομήθηκε ο κ. Αλογοσκούφης και έφθασε στις Βρυξέλλες ο Γιάννης Παπαθανασίου, ο κ. Αλμούνια του εξέθεσε ωμά την ανησυχία του για την Ελλάδα. Την περασμένη άνοιξη άρχισε να διαφαίνεται ότι η Ελλάδα και η Ιρλανδία θα αντιμετωπίσουν το 2010 πρόβλημα εξυπηρέτησης των δανειακών αναγκών τους και επετεύχθη στο Εurogroup μυστική συμφωνία στήριξής τους με αντάλλαγμα την υιοθέτηση από την πλευρά τους μέτρων τύπου Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (βλ. «Το Βήμα» της 4ης Απριλίου 2009). Η Ιρλανδία αποφάσισε αμέσως αύξηση του ΦΠΑ και μείωση των μισθών στον δημόσιο τομέα κατά 7%, η δε Ελλάδα επιφυλάχθηκε. Οταν έφθασε ο Ιούνιος και ο κ. Αλμούνια αντελήφθη ότι ο κ. Παπαθανασίου δεν είχε λάβει κανένα μέτρο, ανακοίνωσε ενώπιον των άλλων υπουργών τής ΕΕ ότι η Ελλάδα βαδίζει προς την πτώχευση και ότι «το έλλειμμά της θα υπερβεί στο τέλος του έτους το 10% του ΑΕΠ». Εστειλε δε και μια επιστολή στην Αθήνα, την οποία δεν δημοσιοποίησε. Αντί της απαντήσεως που ανέμενε, ο κ. Αλμούνια έλαβε το φθινόπωρο μια επιστολή από τον κ. Παπαθανασίου στην οποία λακωνικά του ανακοίνωνε ότι λόγω των εκλογών στην Ελλάδα δεν θα παραστεί στο Συμβούλιο.

Λίγο μετά τις εκλογές εμφανίστηκε στο Συμβούλιο ο νέος έλληνας υπουργός, ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου , ο οποίος ανακοίνωσε ότι το ελληνικό έλλειμμα θα είναι το 2009 πάνω από το 12% του ΑΕΠ. Ο κ. Αλμούνια, έπειτα από σχετικό αίτημα του Συμβουλίου, συνέταξε και πάλι έκθεση για το ελληνικό ζήτημα. Αυτή τη φορά όμως δεν μάσησε τα λόγια του και επί της ουσίας ανακοίνωσε ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι θέμα αξιοπιστίας της Στατιστικής Υπηρεσίας της, αλλά πρόβλημα ενός σαθρού πολιτικού συστήματος που εκουσίως και εν γνώσει του παραπλανεί παγίως την ΕΕ.

Στον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, που τον είχε ήδη γνωρίσει εν όσω ήταν ευρωβουλευτής και τον είχε συμπαθήσει, δεν είπε πολλά. Ομως λίγο μετά εκμυστηρεύτηκε σε έλληνα φίλο του ότι «καλός είναι ο νέος υπουργός, αλλά μου άφησε την εντύπωση ότι νομίζει πως θα πάει μια ευχάριστη εκδρομή. Μάλλον δεν ξέρει τι τον περιμένει».

Αυτά ήταν ίσως τα τελευταία λόγια του κ. Αλμούνια για την Ελλάδα, αφού πλέον δεν είναι αρμόδιος για τα οικονομικά ζητήματα επίτροπος και δεν θα ασχοληθεί εκ νέου με τις ελληνικές στατιστικές. Ελπίζει ωστόσο να μην τον ξεχάσουν οι ταξιτζήδες της Κεφαλλονιάς, οι οποίοι όπως διαπίστωσε πέρυσι που την επισκέφθηκε ινκόγκνιτο, τον αναγνώρισαν αμέσως και τον χαιρέτισαν, χωρίς ωστόσο να του ανοίξουν και την καρδιά τους.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=317450&ct=32&dt=28/02/2010