Η γλώσσα της αλήθειας

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

Δεν νοµίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να µην έχει αντιληφθεί την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Και ούτε νοµί ζω ότι υπάρχουν πολλοί κάτοικοί της, ούτε καν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, που περιµένουν να ξεπεταχτεί κάποιο τζίνι από το λυχνάρι για να φτιάξουν τα πράγµατα.

Σε κάθε λογικό άνθρωπο είναι περίπου προφανές ότι τα κόλ πα τελείωσαν. Και ότι χρειάζεται µεγάλος κόπος και τεράστιο κόστος για να αντιµετωπίσει η Ελλάδα την τρικυµία. Αν κατορθώσει τελικά να την αντιµετωπίσει.

Με άλλα λόγια, όλοι έχουµε καταλάβει την υπόθεση του έργου. Ολοι έχουµε συνειδητοποιήσει τον ρόλο µας. Κι ως εκ τούτου, τα φούµαρα είναι περιττά - αν και πολύ φοβούµαι ότι ευκολό τερα θα απαλλαχθούµε από τα spreads παρά από τα φούµαρα! Να πάρω ένα παράδειγµα. Το Δηµόσιο χρειάζεται επειγόντως έσοδα και η κυβέρνηση κάνει ό,τι µπορεί για να γεµίσει τα τα µεία. Καµία αντίρρηση, αυτή είναι η δουλειά της.

Τι πάει να πει όµως «πράσινο τέλος» στους ηµιυπαίθριους;

Κολοκύθια τούµπανο! Πρόκειται για µια καραµπινάτη νοµιµοποίηση µιας καραµπινάτης παρανοµίας για καθαρά ειπρα κτικούς λόγους. Δεν το κάνουν για το περιβάλλον, για τα φρά γκα το κάνουν. Ακριβώς ό,τι επιχείρησε και η προηγούµενη κυβέρνηση µε τη διαφορά ότι εκείνη µιλούσε κυνικά για «νο µιµοποίηση» και όχι για «πρασινάδες».

Ρίξτε µια µατιά στους δηµοσιοποιηµένους δηµοσιονοµικούς στόχους. Αν επαληθευτούν, θα πρόκειται για τη µεγαλύτερη αύξηση φορολογικών εσόδων από ιδρύσεως νεοελληνικού κράτους. Κι αυτά δεν θα τα πληρώσουν ούτε Ιρλανδοί ούτε Εσκιµώοι. Εµείς θα τα πληρώσουµε.

Τι πάει να πει, λοιπόν, «δίκαιη φορολόγηση»; Λεφτά προσπα θούν να µαζέψουν, τα αρπάζουν από όπου τα βρουν. Από µι σθωτούς, από συνταξιούχους, από ελεύθερους επαγγελµατί ες, από επιχειρήσεις... - µεταξύ µας, µπορώ µε ευκολία να προβλέψω και ποιοι θα πληρώσουν τελικώς τα περισσότερα! Είναι δίκαιο; Όχι. Είναι απλώς αναγκαίο. Και δεν το κάνουν από δι καιοσύνη, το κάνουν επειδή ψάχνουν λεφτά.

Καµιά φορά τα φούµαρα µπορεί να εξοργίσουν περισσότερο κι από την πιο φοροµπηχτική πολιτική. Και σχεδόν πάντοτε, η γλώσσα της αλήθειας είναι ο καλύτερος σύµµαχος και της πιο δυσάρεστης επιλογής. Καλώς ή κακώς, την αναγκαιότητα των περιστάσεων την αντιλαµβάνονται όλοι. Γι’ αυτό χαµογε λούν ειρωνικά όταν προσπαθούν να τους χρυσώσουν ένα χά πι, το οποίο θα καταπιούν έτσι κι αλλιώς.

Εντάξει, λοιπόν, είπαµε να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία.

Εντάξει, είπαµε να συνεισφέρουµε στο µέτρο του εφικτού και του ανεκτού. Αλλά όχι και να παραµυθιαζόµαστε ότι η φοροε πιδροµή αποτελεί άσκηση κοινωνικής δικαιοσύνης και προ οδευτικής διακυβέρνησης. Διότι τα καθρεφτάκια είναι ωραία. Αλλά ξεγελάνε µόνο τους ιθαγενείς.